بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ‌های مختلف توتون گرمخانه‌ای با استفاده از نشانگرISSR و رتروترانسپوزون

چکیده
    گام اول در برنامه‌های به‌نژادی‌ تعیین تنوع ژنتیکی مواد اصلاحی است. استفاده از نشانگرهای مولکولی سبب کاهش مدت زمان اصلاح و هزینه‌های پروژه‌های اصلاحی می‌شود. در این مطالعه تنوع ژنتیکی، 49 ژنوتیپ توتون با استفاده از 12 نشانگر ISSR، 3 نشانگر رتروترانسپوزون و یک نشانگر ترکیبی ISSR و رتروترانسپوزون مورد ارزیابی قرار گرفتند. با استفاده از 16 آغازگر 147 نوار چندشکل به‌دست آمد، که از بین آغازگرهای مورد استفاده، آغازگر TOS-2 با 16 نوار و آغازگرهای UBC811 و TOS-1 با 14 نوار بیشترین و آغازگرهای UBC825 و TOS-3 با 4 نوار کمترین تعداد نوار چندشکل را ایجاد نمودند. میزان اطلاعات چندشکلی نشانگرها بین 27/0 تا 46/0 و شاخص نشانگر از 15/1 تا 87/5 متغیر بود. تجزیه به بردارهای اصلی نشان داد که دو مولفه اول توانستند در مجموع 75/16 درصد از واریانس کل را توجیه کند. تجزیه خوشه‌ای به روش UPGMA، 49 ژنوتیپ مورد مطالعه را در پنج گروه قرار داد، که به ترتیب شامل 9، 4، 1، 13 و 22 ژنوتیپ شدند. صحت گروه‌بندی حاصل از تجزیه خوشه‌ای توسط تابع تشخیص کانونی به روش خطی فیشر با 6/79 درصد تائید شد.