کربوهیدرازهای گوارشی در لارو کرم خراط Zeuzera pyrina (Lep.: Cossidae
چکیده
کرم خراط یک آفت کلیدی است که به درختان نارون و برخی درختان میوه در مرحله لاروی خسارت وارد می کند. روده میانی لارو در زیر استریومیکروسکوپ جدا شد و به عنوان منبع آنزیمی مورد استفاده قرار گرفت. اپتیمم فعالیت آلفا-آمیلاز، آلفا-گلوکوزیداز و بتا-گلوکوزیداز استخراج شده از روده میانی لارو به ترتیب در pH های 8، 6 و 6 بدست آمد. دمای بهینه برای فعالیت آلفا-آمیلاز، آلفا-گلوکوزیداز و بتا-گلوکوزیداز به ترتیب 40، 35و 35 درجه سلسیوس حاصل شد. در بررسی پایداری آنزیم ها، آلفا-آمیلاز در گستره pHهای 7 تا 9 بیشترین پایداری را نسبت به pHهای خیلی اسیدی و یا خیلی قلیایی داشت. بیشینهی پایداری آلفا-گلوکوزیداز و بتا-گلوکوزیداز ازpH 6 تا 8 بدست آمد. هر چند که بیشترین پایداری آنزیمهای مربوطه به ترتیب 8 برای آلفا-آمیلاز و 6 برای آلفا-گلوکوزیداز و بتا-گلوکوزیداز میباشد. یونهای کلسیم و سدیم دودسیل سولفات (SDS) موجب کاهش فعالیت آنزیمهای بتا-گلوکوزیداز شد. در حالی که کلسیم موجب کاهش آلفا-گلوکوزیداز شد. پتاسیم و سدیم اثر معنیداری روی فعالیت بتا-گلوکوزیداز نداشت اما روی آلفا-گلوکوزیداز کمی اثر افزایشی داشت. SDS در ابتدا موجب افزایش و در غلظت نهایی موجب کاهش فعالیت آلفا-گلوکوزیداز شد. کلسیم و پتاسیم موجب افزایش فعالیت آلفا-آمیلاز شد و SDS هم موجب کاهش فعالیت این آنزیم گشت. بررسیهای زایموگرام هم وجود دو باند برای آلفا-آمیلاز و 1 باند برای آلفا-گلوکوزیداز و بتا-گلوکوزیداز را به اثبات رساند. امید است یافتههای این مقاله کمک شایانی را برای طرحریزی استراتژیهای کنترلی سالم همانند ایجاد گیاهان تراریخته مقاوم فراهم آورد.
نویسنده : محمد وطن پرست، وحید حسینی نوه، جاماسب نوذری، سیده مینو سجادیانکرم خراط یک آفت کلیدی است که به درختان نارون و برخی درختان میوه در مرحله لاروی خسارت وارد می کند. روده میانی لارو در زیر استریومیکروسکوپ جدا شد و به عنوان منبع آنزیمی مورد استفاده قرار گرفت. اپتیمم فعالیت آلفا-آمیلاز، آلفا-گلوکوزیداز و بتا-گلوکوزیداز استخراج شده از روده میانی لارو به ترتیب در pH های 8، 6 و 6 بدست آمد. دمای بهینه برای فعالیت آلفا-آمیلاز، آلفا-گلوکوزیداز و بتا-گلوکوزیداز به ترتیب 40، 35و 35 درجه سلسیوس حاصل شد. در بررسی پایداری آنزیم ها، آلفا-آمیلاز در گستره pHهای 7 تا 9 بیشترین پایداری را نسبت به pHهای خیلی اسیدی و یا خیلی قلیایی داشت. بیشینهی پایداری آلفا-گلوکوزیداز و بتا-گلوکوزیداز ازpH 6 تا 8 بدست آمد. هر چند که بیشترین پایداری آنزیمهای مربوطه به ترتیب 8 برای آلفا-آمیلاز و 6 برای آلفا-گلوکوزیداز و بتا-گلوکوزیداز میباشد. یونهای کلسیم و سدیم دودسیل سولفات (SDS) موجب کاهش فعالیت آنزیمهای بتا-گلوکوزیداز شد. در حالی که کلسیم موجب کاهش آلفا-گلوکوزیداز شد. پتاسیم و سدیم اثر معنیداری روی فعالیت بتا-گلوکوزیداز نداشت اما روی آلفا-گلوکوزیداز کمی اثر افزایشی داشت. SDS در ابتدا موجب افزایش و در غلظت نهایی موجب کاهش فعالیت آلفا-گلوکوزیداز شد. کلسیم و پتاسیم موجب افزایش فعالیت آلفا-آمیلاز شد و SDS هم موجب کاهش فعالیت این آنزیم گشت. بررسیهای زایموگرام هم وجود دو باند برای آلفا-آمیلاز و 1 باند برای آلفا-گلوکوزیداز و بتا-گلوکوزیداز را به اثبات رساند. امید است یافتههای این مقاله کمک شایانی را برای طرحریزی استراتژیهای کنترلی سالم همانند ایجاد گیاهان تراریخته مقاوم فراهم آورد.
تعداد صفحه : 13
مشخصات فایل : 891KB / PDF
قیمت : رایگان
