پهنه‌بندی خطر زمین لغزش به منظور استفاده کاربردی در طراحی شبکه جاده جنگلی

چکیده
   شبکه جاده جنگلی پیش نیاز دستیابی به اهداف جنگلداری و بالاترین عامل هزینه بر اجرایی و محیط زیستی می باشد. جاده سازی بر روی اراضی حساس موجب افزایش هزینه‌های تعمیر و نگهداری جاده در آینده و همچنین خسارت های جبران ناپذیر محیط زیستی می‌گردد. بدین منظور پهنه‌بندی زمین لغزش یکی از روش‌هایی است که می‌توان به کمک آن مناطق بحرانی و حساس را مشخص کرد. لذا در این پژوهش به منظور استفاده کاربردی نقشه پتانسیل زمین لغزش در طراحی جاده‌های جنگلی، بخش بهاربن جنگل خیرود از نظر استعداد رخداد زمین لغزش با استفاده از مدل تلفیقی روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و روش تراکم سطح پهنه‌بندی گردید. بدین منظور ابتدا پیمایش زمینی در منطقه صورت گرفت و نقشه پراکنش زمین لغزش در محیط ArcGIS تهیه گردید. سپس نقشه مربوط به معیارهای موثر در وقوع لغزش تهیه شد. به منظور تعیین اهمیت نسبی معیارها در وقوع این پدیده از روش AHP استفاده شد. در مرحله بعد با استفاده از مدل آماری دو متغیره (روش تراکم سطح) وزن طبقه‌های هر معیار محاسبه گردید. سپس نقشه‌های مربوط به معیارهای موثر با هم تلفیق و نقشه حاصل با توجه به نقاط عطف منحنی فراوانی پهنه‌بندی شد. طبق نتایج، % 7/14 از سطح منطقه در پهنه با خطر خیلی کم، % 9/26 در پهنه با خطر کم، % 9/38 در پهنه با خطر متوسط، % 15 در پهنه با خطر زیاد و% 5/4 در پهنه با خطر خیلی زیاد قرار گرفتند. در نهایت شیب‌های زیر 15 درصد به دلیل عدم وقوع لغزش و...