پرورش پاروپای آب شیرین Eucyclops serrulatus با استفاده از جیره‌های جلبکی و غیر جلبکی در شرایط آزمایشگاهی

چکیده
   پاروپایان، از سخت‌پوستان زئوپلانکتونی، طعمه‌های مناسبی برای تغذیة لارو ماهیان‌اند. در تحقیق حاضر تأثیر 5 تیمار غذایی مختلف شامل جلبک سبز Scenedesmus quadricauda، پودر غلات گیاهی (برنج+ گندم+ کلزا+ جو)، پودر غذای ماهی، پودر مخلوط کود (کود مرغی+ کود گاوی) و مخمر نانوایی (Saccharomyces cerevisiae) در میزان تولید، رشد و اندازة بدن در پاروپای آب شیرین Eucyclops serrulatus بررسی شد. نتایج نشان داد که میانگین تولید ناپلیوس 7/4 ± 8/48 (خطای استاندارد ±)، 35/2± 4/28، 1/2 ± 7/17، 8/1± 9/15 و 8/1 ± 6/2 فرد به ازای هر ماده و میانگین تولید کپه پودیت 9/4 ± 3/37، 8/1 ± 3/29، 2/3± 6/18، 0/1± 1/7 و 8/1 ± 3/5 فرد به ازای هر فرد ماده به ترتیب با پودر غذای ماهی، مخمر، پودر غلات گیاهی، جیرة جلبکی سندسموس و کود مخلوط است. پودر غذای ماهی مناسب‌ترین جیره برای پرورش پاروپای E. serrulatus بود، زیرا بیشترین تولید کل پاروپا (ناپلیوس+ کپه پودیت+ بالغ) (7/3 ± 3/101 فرد به ازای هر فرد ماده یا 2/94 ± 0/2533 فرد در هر لیتر)، میزان رشد ویژه (15/0 در روز)،کوتاه‌ترین زمان دو برابرشدن جمعیت (60/4 روز)، و بالاترین اندازة بدن (8/691 میکرومتر طول و 2/298 میکرومتر عرض) را داشت. در مجموع نتایج این تحقیق بر اساس تولید، رشد و اندازة بدن مشخص کرد که پاروپای E. serrulatus پتانسیل مناسب پرورش با جیره‌های جلبکی و غیر جلبکی را دارد، اما عملکرد مناسب‌تر در جیره‌های غیر جلبکی دیده شد.