هنجاریابی آزمون توجه در گروهی از ورزشکاران دختر و پسر ایرانی

هدف اصلی تحقیق حاضر تدوین هنجار برای آزمون توجه و تعیین پایایی و روایی آن در گروهی از ورزشکاران دختر و پسر استان‌های منتخب کشور است. روش تحقیق استفاده شده از نوع توصیفی برای تدوین هنجار است. جامعه آماری تحقیق را کلیه ورزشکاران دختر و پسر استان‌های خراسان رضوی، اصفهان، تهران، خوزستان و مرکزی تشکیل می‌دادند. نمونه‌های آمار شامل 1200 نفر (600 ورزشکار دختر) و (600 ورزشکار پسر) از پنج استان کشور بودند. برای انتخاب آزمودنی‌ها از روش‌های نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای متناسب با جمعیت استفاده شد. ابزار اندازه‌گیری تحقیق پرسشنامه اطلاعات فردی و آزمون توجه براساس جدول سیاه و قرمز بود که برای تدوین و هنجاریابی آن در ورزشکاران ایرانی استفاده شد. در این تحقیق برای تحلیل داده‌ها ابتدا از آمار توصیفی برای طبقه‌بندی، تعیین شاخص‌های مرکزی و پراکندگی استفاده شد. سپسف با استفاده از فرمول Z و محاسبه نقاط درصدی در هر آزمون و از روی رتبه های درصدی به تفکیک آزمون‌های مختلف، هنجار آزمون توجه تهیه شد. نتایج نشان داد میانگین امتیاز مهارت توجه در ورزشکاران دختر با حضور محرک مزاحم 0/26±27/95 و بدون محرک مزاحم 0/24±32/06 و در ورزشکاران پسر با حضور محرک مزاحم 5/39±30/79 و بدون محرک مزاحم 4/81±34/84 است. همچنین بین میزان توجه ورزشکاران دختر و پسر در هر دو آزمون توجه بدون محرک مزاحم و با محرک مزاحم تفاوت معنی‌داری مشاهده شد (0/01>p). پایایی آزمون توجه از طریق آزمون- آزمون مجدد بررسی شد و همسبستگی معنی‌داری در ورزشکاران دختر با حضور و بدون حضور  محرک مزاحم به ترتیب 0/911=r و 0/951=r و ورزشکاران پسر به ترتیب 0/932=r و 0/938=r محاسبه شد (0/01>p). با توجه به پایایی و روایی مناسب آزمون توجه سیاه و قرمز، مربیان ورزشی می‌توانند از هنجار تدوین‌شده برای تعیین میزان توجه ورزشکاران دختر و پسر رشته‌های ورزشی مختلف استفاده نموده و ازر این آزمون برای توسعه این قابلیت روانی در ورزشکاران استفاده نمایند.