نگرشی فقهی بر سقط جنین ناقص از دیدگاه مذاهب پنجگانه

چکیده
    شناخت و تشخیص جنین ناقص، از جمله مسائل نو‌پیدایی است که در گذشته وجود نداشته است. اما پیشرفت سریع فناوری و تشخیص مشکلات قبل از تولد، سبب شد تا مسئلۀ سقط درمانی، به‌عنوان راه نجات و جلوگیری از زندگی مشقت‌بار طفلی مطرح شود که دارای بیماری‌های لاعلاج و خطرناک است. ولی این مسئله، دامنگیر بعضی افراد شده و ناهنجاری‌های اجتماعی فراوانی در پی داشته است. اگرچه سقط جنین در نظر بسیاری از فقها حرام است، اما آیا در صورتی که جنین به بیماری مهلک و لاعلاجی دچار شده باشد، می‌توان به سقط جنین حکم داد؟ دیدگاه فقها در زمان قبل از نفخ روح و بعد از آن چیست؟
روش تحقیق در این مسئله، گردآوری آرای موافقان و مخالفان سقط‌درمانی و بیان و بررسی ادلۀ آنهاست.
    با توجه به مطالعات و بررسی‌های فقهی انجام شده، از منظر فقهای اهل سنت، سقط جنین ناقص قبل از نفخ روح، جایز است. اکثر فقهای امامیه نیز در این زمینه همین نظر را دارند. از طرف دیگر، همۀ فقهای اهل سنت و امامیه بعد از نفخ روح، سقط جنین را هرچند که دارای بیماری درمان‌ناپذیر باشد، حرام می‌دانند.