نگرش مربیان تیم های ملی ایران نسبت به کاربرد علم و فناوری اطلاعات در ورزش

     به‌منظور بررسی نگرش مربیان ورزش‌های تیمی و انفرادی ج نسبت به کاربرد علم و فناوری اطلاعات در ورزش، 132 نفر از آن‌ها به‌عنوان نمونه انتخاب و به پرسشنامه استاندارد نقش فناوری اطلاعات در ورزش لایبرمان، کاتز و سورتئینیو (2006) با سه بخش مختلف (الف) نگرش کلی مربیان نسبت به رایانه و فناوری، ب) اهمیت علم و فناوری در کسب تجربه مربیگری و ج) درک علم و فناوری در ورزش پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل عاملی تاییدی، t مستقل) استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که مربیان نخبه داشتن ارتباط خوب با ورزشکاران و کسب مدال در مسابقات را به‌عنوان اهداف اصلی انتخاب کردند. بین دیدگاه‌های زن و مرد و مربیان ورزش‌های تیمی و انفرادی در مورد علم و فناوری تفاوت معناداری به دست نیامد. به نظر می‌رسد که مربیان نخبه نسبت به اهمیت کلی علوم ورزشی آگاهی داشته و در مورد استفاده از فناوری‌های ورزشی نگرشی مثبت دارند، ولی لزوما این نگرش را حتی زمانی که از فناوری اطلاعات برای دیگر فعالیت‌ها استفاده می‌کنند، در عمل به محیط‌های ورزش رقابتی انتقال نمی‌دهند. در نهایت می‌توان گفت نگرش نسبت به فناوری خیلی مثبت است، از این رو پیدا کردن راهبردهایی برای ترغیب مربیان به استفاده عملی از دانش علمی و فناوری‌های موجود از ضروریات است.