نقش نمایندگان الکترونیکی در تشکیل قرارداد

چکیده
    فناوری پیشرفته، برنامه‌های رایانه‌ای پیچیده که موسوم به نماینده الکترونیکی هستند را قادر به انعقاد قرارداد بدون دخالت انسان کرده است. این مقاله پس از بررسی مفهوم نمایندگان الکترونیکی، ماهیت حقوقی آن را بررسی نموده و رویکرد محققین، اسناد بین‌المللی، قوانین داخلی و رویه قضایی نسبت به آن را تحلیل می‌کند. در نهایت، این پژوهش تبیین می‌سازد که در حال حاضر نماینده الکترونیک به عنوان ابزاری در فرایند تشکیل قرارداد، نیازمند تعدیلاتی است و بر این اساس، رهیافت‌هایی را برای کارآمدتر ساختن نماینده الکترونیکی ارائه می‌دهد.