مقایسه ترکیب اسیدهای چرب بدن ماهیان پار آزاد دریای خزر در دوره‌های غذادهی، گرسنگی و تغذیه مجدد

چکیده
    این مطالعه به‌منظور مقایسه ترکیب اسید‌های چرب بدن ماهی پار آزاد دریای‌خزر (Salmo trutta caspius) در شرایط مختلف تغذیه‌ای انجام‌گردید. تعداد 900 ماهی پار آزاد خزر (1±SD) 5/12 گرم در شرایط مختلف تغذیه‌ای شامل شش هفته غذا‌دهی‌کامل (FFF یا شاهد)، سه‌هفته گرسنگی و سه‌هفته تغذیه‌مجدد (SF)، سه‌هفته غذادهی و سه‌هفته گرسنگی (FS)، دو هفته غذادهی، دو هفته گرسنگی و دو هفته تغذیه‌مجدد (FSF)، دو هفته گرسنگی، دو هفته غذادهی و دو هفته گرسنگی (SFS) و شش‌هفته گرسنگی‌کامل (SSS) نگه‌داری‌شدند. پس از اعمال شرایط مختلف تغذیه‌ای ترکیب اسیدهای‌چرب بافت‌بدن بوسیله‌ی GC/FID آنالیز‌شد. مجموع اسیدهای‌چرب تک غیر‌اشباع (MUFA) با افزایش دوره‌های‌گرسنگی نسبت‌به تیمار شاهد (14/35 درصد) کاهش‌یافت و به 32/32 درصد در تیمار SSS رسید، در‌عوض نسبت اسیدهای‌چرب اشباع (SFA) و اسیدهای‌چرب چند غیر‌اشباع (PUFA) به‌ترتیب از 25/27 و 10/27 در تیمار FFF به 81/32 و 54/31 درصد در تیمار SSS افزایش‌یافتند (05/0P<). مقادیر لینولنیک‌اسید (LNA) و شاخص نسبت 22و20/18C PUFA (به‌ترتیب62/1 درصد و 27/0 در تیمار FFF) در اثر افزایش دوره‌‌ی‌ گرسنگی کاهش‌یافتند و به مقادیر 19/1 درصد و 22/0 در تیمار SSS رسیدند، در‌مقابل میزان ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) و دکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) به‌ طور معنی‌داری افزایش‌ یافتند و به‌ترتیب از 55/4 و 12/14 در تیمار FFF به 46/6 و 6/15 درصد در تیمار SSS رسیدند. در دوره‌ها‌ی تغذیه ‌مجدد، اسیدهای‌چرب روند عکس داشته و به سطوح خود در تیمار شاهد نزدیک ‌شدند. بنابراین ماهی آزاد دریای‌خزر در شرایط مختلف تغذیه‌ای اسیدهای‌چرب را به‌صورت انتخابی جهت تامین انرژی و اسیدهای ‌چرب ضروری مورد نیاز خود، ذخیره، تبدیل و یا مصرف می‌کند.