مقایسه تاثیر مصرف حاد مکمل های ریبوز و کراتین بر عملکرد بی هوازی کشتی گیران نخبه در فعالیت های شدید مکرر

چکیده

     هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر مصرف حاد مکمل‌های ریبوز و کراتین بر عملکرد بی‌هوازی پس از فعالیت‌های شدید مکرر در کشتی‌گیران نخبه بود. بدین منظور 10 نفر از کشتی‌گیران نخبه شهر تهران با میانگین سن (3±22 سال) و شاخص توده بدن (3±23 کیلوگرم بر مترمربع) داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. تحقیق از نوع نیمه‌تجربی و به صورت دوسوکور متقاطع انجام شد. در این تحقیق آزمودنی‌ها در سه جلسه، 4 مرحله فعالیت شدید را با فاصله 15 دقیقه استراحت غیرفعال در آزمایشگاه انجام دادند. هر مرحله شامل 3 آزمون وینگیت پا با دوچرخه کارسنج مونارک و 3 آزمون وینگیت دست با کارسنج دستی مونارک به صورت متناوب و با استراحت فعال 1 دقیقه‌ای بین هر آزمون بود. یک ساعت قبل از انجام کلیه‌ی مراحل آزمون و پس از پایان مرحله‌ی دوم آزمون، آزمودنی‌ها مکمل ریبوز یا کراتین (به میزان 0/1 گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) یا دارونما (طعم‌دهنده‌ی بی‌اثر آسپارتان) مصرف کردند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر (4×3) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد اوج توان بی‌هوازی در جلسه مصرف مکمل ریبوز و نیز در جلسه مصرف مکمل کراتین به نسبت جلسه مصرف دارونما به صورت معنی‌داری بالاتر بود (0/002=P). همچنین میانگین توان بی‌هوازی در جلسات مصرف ریبوز و کراتین به نسبت جلسه مصرف دارونما، به صورت معنی‌داری بالاتر بود (0/004=P). از طرفی نتایج حاکی از عدم تفاوت در شاخص خستگی بین جلسات کراتین، ریبوز و دارونما در تحقیق بود (0/77=P). به طور کلی به نظر می‌رسد مصرف حاد مکمل ریبوز و کراتین هر کدام به تنهایی می‌توانند عملکرد بی‌هوازی را در فعالیت‌های شدید تکراری (همانند فعالیت مورد استفاده در تحقیق حاضر) بهبود بخشند، اگرچه احتمالا بر تاخیر خستگی تاثیر معنی‌داری ندارند.

 

نویسنده : عادل دنیایی، خسرو ابراهیم، حمید رجبی
تعداد صفحه : 12
مشخصات فایل : 337KB / PDF
قیمت : رایگان