مجازها در زبان و ادبیات آلمانی و فارسی

چکیده
   مجاز به معنای به ‌کارگیری کلمه و کلام در معنای غیرحقیقی، از جمله مقولاتی است که در زبان و ادبیات همه ملل دیده می‌شود؛ اما تمامی شیوه‌های به کارگیری واژه و سخن که در یک زبان و ادبیات به عنوان مجاز تلقی می‌گردند، در زبان و ادبیات دیگر الزاماً به عنوان مجاز شناخته نمی‌شوند و در مواردی میان مجاز‌های شناخته شده نیز شباهت‌ها و تفاوت‌هایی وجود دارد. در زبان و ادبیات آلمانی 10 گونه مجاز تمیز داده می‌شود: استعاره، مجاز مرسل [کیفی]، مجاز مرسل علّی، مجاز مرسل کمّی، دگرگویی، دگرگویی خاص و عام، وارونه‌گویی، بزرگ‌نمایی، کوچک‌نمایی، تأکید [روی معنای نهفته] ؛ درحالیکه در زبان و ادبیات فارسی از 2 تا4  مجاز: تشبیه، استعاره، مجاز مرسل، کنایه سخن گفته می‌شود. در این مقاله به بررسی مجازها در زبان و ادبیات آلمانی و فارسی پرداخته می‌شود که در حقیقت به شکلی نیز بررسی مجاز‌ها در زبان و ادبیات مغرب‌زمین و مشرق‌زمین خواهد بود.