قدرت نگهداری اتصال دهنده‌ها در چندسازه آرد کاه برنج-پلی اتیلن سنگین در مراحل رطوبت‌دهی متناوب

چکیده
  دانستن مقاومت و رفتار اتصال‌دهنده‌ها در چندسازه‌های الیاف لیگنوسلولزی‌- ترموپلاستیک‌ها در شرایط مختلف سرویس از جمله شرایط خشک و مرطوب از اهمیت خاصی برخوردار است. در این پژوهش قدرت نگهداری اتصال‌دهنده‌ها شامل میخ و پیچ عمود بر سطح چندسازه آرد ساقه برنج- پلی‌اتیلن سنگین (HDPE) در مرحله خشک و 4 مرحله رطوبت‌دهی متناوب مورد بررسی قرار گرفت. تخته‌های چندسازه با چگالی اسمی g/cm31 و با نسبت‌های وزنی 45، 60 و 75 درصد آرد ساخته شدند که در برخی از آنها از پلی‌پروپیلن اصلاح شده با مالئیک انیدرید (MAPP) به نسبت وزنی 2% به‌عنوان سازگارکننده استفاده گردید. اندازه‌گیری‌ها با استفاده از دستگاه مکانیکی و به صورت آزمون انفصالی (کششی) انجام شد. نتایج نشان دادند که به‌طور کلی، افزایش درصد وزنی آرد ساقه برنج سبب کاهش قدرت نگهداری میخ و پیچ می‌شود. همچنین مشخص شد، طی مراحل رطوبت‌دهی، قدرت نگهداری میخ در سطح 45% آرد کاهش و در سطوح 60 و 75 % به جهت افزایش احتمالی درگیر شدن بدنه میخ در داخل چندسازه مرطوب، تا حدودی افزایش می‌یابد. در ارتباط با پیچ، قدرت نگهداری در سطح 45% و 60% آرد، پس از کاهش در مرحله اول رطوبت‌دهی، طی مراحل بعدی تقریباً ثابت می‌ماند، اما در سطح 75% تقریباً روند نزولی دارد. نتایج همچنین نشان دادند که مشابه سایر خواص مقاومتی این نوع چندسازه‌ها، سازگارکننده اثر تقریباً مثبتی بر قدرت نگهداری اتصال دهنده‌ها دارد.