فهم جوهره تجربه بازنشستگی کارکنان در بخش دولتی: پژوهشی پدیدار شناسانه

چکیده

    هر کارمند در کارراهه شغلی خود، دوره‌ای را به نام بازنشستگی تجربه می‌کند. این پدیده، دارای پیامدهای مختلف جسمی، روحی و روانی برای افراد است. هدف این مطالعه، فهم تجربه بازنشستگی کارکنان بازنشسته در بخش دولتی است که کسب بینش عمیق‌تر و غنی‌تر درباره این پدیده را نشانه رفته است. پژوهش حاضر، صبغه کیفی دارد و بر پارادایم تفسیری استوار است که به مدد راهبرد پژوهش پدیدارشناسی به اجرا درآمده است. شیوه گردآوری داده‌ها، مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته بوده که با سیزده نفر از بازنشستگان صورت گرفته است. به منظور تحلیل داده‌های مصاحبه از روش ون‌منن (تجزیه و تحلیل درون‌مایه‌ای ) استفاده شده است. یافته‌های حاصل از پژوهش، مشتمل بر سه درون‌مایه استکه عبارت است از: «ماهیت پدیده بازنشستگی»، «پیامدهای بازنشستگی» و «مواجهه با مشکلات دوره بانشستگی». یافته‌های این مطالعه، تجلی تجربه بازنشستگی بازنشستگان بخش دولتی است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد پدیده بازنشستگی دارای دو درون‌مایه فرعی «رهایی» و «طردشدگی» است و پیامدهایی نظیر «افزایش مشکلات اقتصادی»، «کاهش منزلت اجتماعی»، «نقصان سلامتی و از کارافتادگی» و «افزایش اوقات فراغت» را به همراه دارد. بازنشستگان از راهبردهایی نظیر «ارتباط با خدا»، «یافتن شغل به منظور تامین هزینه‌های زندگی» و «فعالیت‌های غیرشغلی» برای مواجهه با پیامدهای بازنشستگی استفاده می‌کنند.