فنون بازنمایی باروک در هزارتوهای قلعه هاوارد بارکر

چکیده
     نوشتار پیش رو در صدد آنست تا با بررسی دراماتورژی هاوارد بارکر در نمایش‌نامه‌اش قلعه، که اولین بار در سال 1985 توسط شرکت تئاتر رویال شکسپیر (RSC) به نمایش درآمد، پرده از فنون بازنمایی باروک به‌کار رفته در این نمایش‌نامة سیاسی بردارد. در این  مقاله نویسندگان سعی دارند تا با تکیه بر خوانش دلوز از معماری باروک و همچنین نظریات فوکو در رابطه با بازنمایی باروک، نمایشنامة قلعه را تجلی ظرافت، پیچیدگی و خوف حاکم بر معماری هزارتوی قلعه معرفی کنند. در این راستا، قلعه تصویری نمادین از خُردجهانی است که بازتاب شکل‌گیری جهان کلان نمایش است. مقاله با بررسی این موضوع، به این نتیجه می‌رسد که در نمایش سیاسی بارکر، خلاف نمایش‌های سیاسی باب روز که بازنمایی واقعیت را ملاک قرار می‌دهند، «بازنمایی بازنمایی» تنها نوع ممکن بازنمایی است و نمایش بارکر با رد امکان و حتی کارایی بازنمایی واقعیت بیرونی، نمایش‌نامه خود را لایه‌دار و تودرتو می‌کند که نتیجه آن خلق ساختاری به‌ تکلف و غنای معماری باروک است.