از عطاریهای سنتی تا داروسازی جدید در ایران
چکیده
دانش پزشکی و داروسازی در ایران قدمتی طولانی دارد. از زمانهای گذشته اجازه طبابت و داروسازی تنها به کسانی داده میشده که در این باره درس میخواندهاند. برای مثال، در دوره ساسانیان،کسانی که در دانشگاه جندی شاپور در این رشتهها تحصیل میکردند اجازه انجام این کارها را دریافت میکردند. در دوره شکوفایی تمدن اسلامی نیز این علوم رواج بیشتری یافتند و تحت ضابطه و نظارت دولت قرار داشتند. اما این پیشرفت ادامه نداشت و در دورههای متأخر در حکومتهای اسلامی پزشکی و داروسازی جایگاه مناسبی نداشتند و چون گذشته تحصیل در این رشتهها ملاک احراز شایستگی قرار نمیگرفت. پژوهش حاضر بر آن است که ضمن بررسی عطاری سنتی و داروسازی نوین، علل رویکرد حکومت در نظارت بر کار داروفروشان را مورد بررسی قرار دهد.
نویسنده : سید محمد حسین منظورالاجداد؛ مریم ثقفیدانش پزشکی و داروسازی در ایران قدمتی طولانی دارد. از زمانهای گذشته اجازه طبابت و داروسازی تنها به کسانی داده میشده که در این باره درس میخواندهاند. برای مثال، در دوره ساسانیان،کسانی که در دانشگاه جندی شاپور در این رشتهها تحصیل میکردند اجازه انجام این کارها را دریافت میکردند. در دوره شکوفایی تمدن اسلامی نیز این علوم رواج بیشتری یافتند و تحت ضابطه و نظارت دولت قرار داشتند. اما این پیشرفت ادامه نداشت و در دورههای متأخر در حکومتهای اسلامی پزشکی و داروسازی جایگاه مناسبی نداشتند و چون گذشته تحصیل در این رشتهها ملاک احراز شایستگی قرار نمیگرفت. پژوهش حاضر بر آن است که ضمن بررسی عطاری سنتی و داروسازی نوین، علل رویکرد حکومت در نظارت بر کار داروفروشان را مورد بررسی قرار دهد.
تعداد صفحه : 12
مشخصات فایل : 299KB / PDF
قیمت : رایگان