عاریسازی دو توده تجاری سیر (Allium sativum L.) بومی ایران از پوتی ویروسها با استفاده از گرمادرمانی و کشت مریستم
چکیده
به منظور عاریسازی گیاه سیر از پوتی ویروسها، دو توده تجاری سیر بومی ایران به نامهای همدان و آذرشهر انتخاب و با استفاده از تکنیک گرمادرمانی و کشت مریستم انتهایی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. ابتدا سوخهای آلوده تودههای مورد نظر به مدت 1 هفته در دمای 30 درجه سانتیگراد و سپس به مدت 4 هفته در دمای 36 درجه سانتیگراد تحت تیمار گرمادرمانی قرار گرفتند و متعاقباً مریستم انتهایی آنها در دو اندازه 6/0-4/0 و 8/0-6/0 میلیمتر جدا و در محیط کشت موراشیج و اسکوگ (MS) که با تنظیمکنندههای رشد نفتالین استیک اسید با غلظتهای صفر، 1/0 و 5/0 بنزیل آدنین با غلظتهای صفر، 5/0 و 1 میلیگرم در لیتر تکمیل شده بودند کشت گردیدند. به منظور ارزیابی کارایی گرمادرمانی و کشت مریستم در حذف ویروس و مقایسه آنها با تیمار شاهد، گیاهکها پس از رشد با استفاده از آزمون الایزا مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست آمده از آزمون الایزا میزان عاری از ویروسسازی با ریز نمونه به اندازه 6/0- 4/0 میلیمتر 100% بود در حالی که با ریز نمونه 8/0-6/0 میلیمتر میزان عاریسازی 91% گردید. تیمار شاهد (بدون تیمار گرمادرمانی) 21% عاریسازی نشان داد. همچنین گرمادرمانی به تنهایی، موجب 73% عاریسازی برای توده همدان و 61% برای توده آذرشهر گردید این در حالی بود که گیاهان شاهد بیش از 80% آلودگی نشان دادند. در تمامی تیمارها تنظیمکننده رشد نفتالین استیک اسید با غلظت 1/0 میلیگرم در لیتر اختلاف معنیداری را در سطح 1% روی پرآوری، طول گیاهک و تعداد برگ در هر ریز نمونه نشان داد. بنزیل آدنین با تیمار 5/0 و 1/0 میلیگرم در لیتر بیشترین اثر را روی پرآوری و تعداد برگ در هر گیاهک داشته است و در ارتباط با طول گیاهک بیشترین اثر مربوط به تیمار 5/0 میلیگرم در لیتر است. همچنین اثر متقابل رقم و اندازه مریستم تنها برای طول گیاهک در سطح 1% معنیدار گردید. تیمار S2C1 بیشترین طول گیاهک را داشت
نویسنده : بهمن زاهدی، غلامحسین مصاحبی، ذبیح اله زمانی، عبدالکریم کاشیبه منظور عاریسازی گیاه سیر از پوتی ویروسها، دو توده تجاری سیر بومی ایران به نامهای همدان و آذرشهر انتخاب و با استفاده از تکنیک گرمادرمانی و کشت مریستم انتهایی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. ابتدا سوخهای آلوده تودههای مورد نظر به مدت 1 هفته در دمای 30 درجه سانتیگراد و سپس به مدت 4 هفته در دمای 36 درجه سانتیگراد تحت تیمار گرمادرمانی قرار گرفتند و متعاقباً مریستم انتهایی آنها در دو اندازه 6/0-4/0 و 8/0-6/0 میلیمتر جدا و در محیط کشت موراشیج و اسکوگ (MS) که با تنظیمکنندههای رشد نفتالین استیک اسید با غلظتهای صفر، 1/0 و 5/0 بنزیل آدنین با غلظتهای صفر، 5/0 و 1 میلیگرم در لیتر تکمیل شده بودند کشت گردیدند. به منظور ارزیابی کارایی گرمادرمانی و کشت مریستم در حذف ویروس و مقایسه آنها با تیمار شاهد، گیاهکها پس از رشد با استفاده از آزمون الایزا مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست آمده از آزمون الایزا میزان عاری از ویروسسازی با ریز نمونه به اندازه 6/0- 4/0 میلیمتر 100% بود در حالی که با ریز نمونه 8/0-6/0 میلیمتر میزان عاریسازی 91% گردید. تیمار شاهد (بدون تیمار گرمادرمانی) 21% عاریسازی نشان داد. همچنین گرمادرمانی به تنهایی، موجب 73% عاریسازی برای توده همدان و 61% برای توده آذرشهر گردید این در حالی بود که گیاهان شاهد بیش از 80% آلودگی نشان دادند. در تمامی تیمارها تنظیمکننده رشد نفتالین استیک اسید با غلظت 1/0 میلیگرم در لیتر اختلاف معنیداری را در سطح 1% روی پرآوری، طول گیاهک و تعداد برگ در هر ریز نمونه نشان داد. بنزیل آدنین با تیمار 5/0 و 1/0 میلیگرم در لیتر بیشترین اثر را روی پرآوری و تعداد برگ در هر گیاهک داشته است و در ارتباط با طول گیاهک بیشترین اثر مربوط به تیمار 5/0 میلیگرم در لیتر است. همچنین اثر متقابل رقم و اندازه مریستم تنها برای طول گیاهک در سطح 1% معنیدار گردید. تیمار S2C1 بیشترین طول گیاهک را داشت
تعداد صفحه : 8
مشخصات فایل : 178KB / PDF
قیمت : رایگان