سیر تحول بن مایه های یک اسطورهء کهن

چکیده
   اسطوره از دیدگاه پدیدارشناسی، باوری دینی- آیینی است. روایت دربارهء ایزدان یا ایزدگونه هایی است با قدرت های جسمانی و روحانی فوق طبیعی، که مردم آن را حقیقی پندارند. با نگاهی به متون کهن در ادیان گوناگون به روایت هایی اسطوره ای برمی خوریم که قهرمانان آنان گاه پیام آوران دینی الهی اند چون نوح و سلیمان و گاه شهریاری ایزدگونه چون جم اوستایی که موضوع این مقاله است. مقالهء حاضر اسورهء جم (جمشید) را در دو بخش بررسی می کند نخست جم از کهن ترین مستندات هند و ایرانی (وداها و گاهان) بازیابی شده و در بخش های گوناگون اوستا مورد بازنگری قرار می گیرد، سپس نکاتی دربارهء این شخصیت اسطوره ای که در آثار نویسندگان سده های نخستین اسلامی آمده بیان می شود تا تحول بن مایه های این روایت کهن در اقوال و تفاسیر راویانش در گذر زمان ملاحظه شود.