رابطه قدرت فشردن دست با برخی متغیرهای آنتروپومتریکی و مقایسه آن در مردان ورزشکار و غیرورزشکار

چکیده      

     تحقیقات نشان داده‌اند اندازه‌های آنتروپومتریکی و ابعاد دست ممکن است بر قدرت فشردن دست موثر باشند. مطالعه رابطه این ابعاد با قدرت فشردن دست می‌تواند پیش‌بینی‌کننده موفقیت ورزشکاران و شناخت افراد مستعد باشد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه قدرت فشردن دست با متغیرهای آنتروپومتریکی پایه، اندام فوقانی و بویژه دست در دانشجویان مرد ورزشکار و غیرورزشکار است. به این منظور، 200 آزمودنی مرد شامل 100 دانشجوی غیرورزشکار (سن: 2/13±21/14 سال، قد: 5/46±174/98 سانتی‌متر، وزن: 10/47±68/6 کیلوگرم) و 100 دانشجوی ورزشکار (سن: 1/96±21/66 سال، قد: 6/5±179/13 سانتی‌متر، وزن: 8/7±73/65 کیلوگرم) انتخاب شدند. قد، وزن، شاخص توده بدن، درصد چربی بدن، محیط بازو، محیط ساعد، محیط مچ دست و متغیرهای آنتروپومتریکی ویژه دست شامل محدوده‌ها، طول و پیرامون انگشتان و قدرت فشردن دست در همه آزمودنی‌ها اندازه‌گیری شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن و رگرسیون چند متغیری تجزیه و تحلیل شد (0/05>p) نتایج نشان داد قدرت فشردن دست در گروه ورزشکار تنها با وزن، شاخص توده بدن، درصد چربی بدن، طول بازو، محیط (بازو، ساعد، مچ دست) و طول انگشت پنجم رابطه معنی داری داشته است. در گروه غیرورزشکار نیز با وزن، شاخص توده بدن، درصد چربی بدن، طول (بازو، ساعد، ساعد و دست)، محیط (بازو، ساعد، مچ دست)، عرض مچ دست، عرض کف دست، طول انگشت دوم، محدوده پنجم انگشتان رابطه معنی دار بوده است(0/05>p). این یافته‌ها نشان داد متغیرهای آنتروپومتریکی و همچنین فعالیت ورزشی بر قدرت فشردن دست تاثیرگذار هستند.

 

نویسنده : حسن وادی خیل، فرهاد رحمانی نیا، بهمن میرزایی
تعداد صفحه : 18
مشخصات فایل : 403KB / PDF
قیمت : رایگان