تغییرات قندها، نشاسته، پرولین و آب میان بافتی در مواجه با سرما در برخی از ارقام زردآلو (Prunus armeniaca L

چکیده
    دوره رکود در درختان میوه خزان‎کننده که در ماه‌های سرد سال اتفاق می‎افتد و فاکتورهای مؤثر بر آن تاکنون به درستی مورد بررسی قرار نگرفته است. شناخت رکود و تغییرات متابولیکی درگیر در آن ما را در انتخاب گونه‎ها و ارقام مناسب به تنش‎های محیطی کمک خواهد نمود. در این تحقیق تغییرات ترکیبات قندی، نشاسته، پرولین و آب میان بافتی در دوره رکود از ابتدای پاییز تا اواخر اسفند در جوانه‎های 6 رقم زردآلوی پیش‎رس طبس و نوری پیش‎رس (زودرس)، کتابی و شاهرودی (میان‎رس)، شاهرود 51 و شاهرود 29 (دیررس) در سال 1387-1388 در ناحیه گلمکان استان خراسان رضوی بررسی شد. نمونه‎برداری از جوانه‎های زایشی و رویشی از پانزدهم مهر ماه تا پانزدهم اسفند به فاصله زمانی سی روز یکبار از ارقام مورد مطالعه صورت گرفت. در بین ارقام مورد آزمایش بیشترین مقدار قند محلول (36/34 میلی‎گرم) در جوانه‎های رویشی رقم شاهرود 51 مشاهده شد که با سایر ارقام تفاوت آماری معنی‎داری نشان داده است. در جوانه‎های رویشی و زایشی پیش‎رس طبس بیشترین و رقم شاهرود 51 کمترین مقدار آب میان بافتی دیده شد که تفاوت معنی‎داری با یکدیگر داشتند، همچنین جوانه‎های رویشی رقم شاهرود 51 بیشترین پرولین را داشت که با سایر ارقام تفاوت معنی‎دار بود. بین دو نوع جوانه زایشی و رویشی در ترکیبات اندازه‎گیری شده و در ارقام زردآلو تفاوت از لحاظ آماری معنی‎دار نبود. در ماه‌های مورد آزمایش بالاترین مقدار قند محلول در دی ماه و بیشترین میزان پرولین در 3 ماه فصل زمستان دیده شد بیشترین نشاسته در مهر ماه همچنین کمترین مقدار آب میان بافتی در سردترین ماه سال (دی ماه) مشاهده شد.