تحلیل وضعیت تعادل رقابتی لیگ حرفه ای فوتبال ایران

     مبحث تعادل رقابتی برای مسابقات ورزشی توجه زیادی را در رشته اقتصاد ورزش به خود جلب کرده است. تعادل رقابتی به پیش‌بینی هواداران اطلاق می‌شود درباره اینکه کدام تیم برنده خواهد شد. در این مقاله روند وضعیت تعادل رقابتی لیگ حرفه‌ای فوتبال ایران مورد مطالعه قرار گرفت. این رهیافت موید این موضوع خواهد بود که لیگ‌های ورزشی برای پویا بودن و باقی ماندن در عرصه رقابت‌های اقتصادی در ورزش، نیازمند سطح مطمئنی از تعادل رقابتی‌اند. بنابراین با استفاده از اطلاعات لیگ برتر ایران، برای دوره زمانی  1388 - 1380 و بهره‌گیری از شاخص‌های تشخیص تعادل رقابتی در اقتصاد شامل (C5ICB) و (HICB) توزیع قدرت برآورد گردید. نتایج نشان داد، طی فصول گذشته مسابقات تعادل رقابتی در بین دوره‌های لیگ برتر رو به بهبود بوده است، به طوری که لیگ حرفه‌ای فوتبال طی سال‌های 1380 تا 1388 با روند نزولی مواجه بوده که نشان‌دهنده پیش‌بینی ناپذیر بودن نتایج مسابقات است. بر اساس روند حاصل از شاخص‌های تعادل رقابتی مشاهده می‌شود لیگ فوتبال ایران در سال‌های 1383 بدترین و در سال 1386 بهترین وضعیت تعادل رقابتی را بین دوره‌های لیگ برتر داشته است. در مجموع پیشنهاد می‌شود برای حفظ تعادل رقابتی لیگ‌های حرفه‌ای فوتبال، قوانین خاصی برای باشگاه‌ها بالاخص در زمینه ثقل و انتقال بازیکنان تدوین گردد تا متعاقب آن صنعت فوتبال نیز نهایت بهره اقتصادی را از مزایای حاصل از درآمدزایی و حمایت مالی این وضعیت ببرد.