تحلیل حقوقی قرارداد گشایش اعتبار اسنادی در حقوق ایران

چکیده
    یکی از مکانیسم‌های شیوه پرداخت قیمت کالا در تجارت بین‌المللی، استفاده از گشایش اعتبار اسنادی است. اعتبار اسنادی، علاوه‌ بر این‌که سندی بانکی و در تحلیل نهایی، یک سند تجاری محسوب می‌گردد، متکی و مستند به روابط قراردادی میان متقاضی اعتبار و بانک گشاینده‌ اعتبار است. در تبیین ماهیت حقوقی قرارداد گشایش اعتبار که در حقیقت، منشأ و موجد اعتبار است و در تعیین حدود و سامان حقوق و تعهدات این ‌دو مؤثر است؛ تفاسیر و نظرات متفاوتی ابراز شده است. برخی آن‌ را با عقد وکالت، عقد حواله، عقد ضمان و مانند آن قابل تطبیق دانسته‌اند. با توجه به ویژگی‌های حقوقی حاکم بر این قرارداد، منطقی‌ و شایسته‌ است‌که در تبیین ماهیت‌ آن، از تحلیل‌های حقوقی نوینی بهره جُست. در این مقاله، قرارداد گشایش اعتبار اسنادی با عقود اذنی و عقود مشارکتی مورد مقایسه قرار گرفته و سپس بر مبنای ماده‌ 10 قانون مدنی تحلیل‌ شده است.