تحلیل ایمنی و تبیین الگوی مربوطه در سالن های ورزشی دانشکده های تربیت بدنی

چکیده

     ایمنی فضاهای ورزشی دانشکده‌های تربیت‌بدنی از دو نظر اهمیت دارد، یکی اینکه این دانشجویان در طول تحصیلات دوره کارشناسی خود ساعات متمادی و بسیاری را صرف آموختن رشته‌های ورزشی می‌کنند و اینکه به عنوان کارشناسان آینده ورزش کشور باید با استانداردهای ایمنی ورزش آشنا باشند. هدف از این تحقیق، بررسی و مطالعه نظرهای دانشجویان سال آخر این رشته در دانشکده‌های تربیت‌بدنی دانشگاه‌های دولتی تهران است. روش تحقیق به صورت توصیفی- میدانی بود. جامعه آمارش شامل 541 دانشجوی سال آخر تربیت‌بدنی بود که در نیمسال دوم سال 87-1386 در مقطع کارشناسی دانشگاه‌های دولتی تهران مشغول به تحصیل بودند. برای گردآوری دیدگاه‌های آنان پرسشنامه محقق‌ساخته به کار گرفته شد و داده‌های آن با بهره‌گیری از آمار توصیفی مورد استفاده قرار گرفت، نتایج نشان داد که دانشجویان وضعیت ایمنی سالن‌های ورزشی دانشکده‌های تربیت‌بدنی را در حد مناسب و مطلوب نمی‌دانند . در این زمینه تفاوت معناداری بین گروه‌های دختران و پسران و قهرمانان و غیرقهرمانان وجود ندارد. بنابراین حجم بسیار زیاد صدمات ورزشی دانشجویان تربیت‌بدنی را می‌توان معلول نقصان ایمنی در سالن‌های ورزشی آن‌ها دانست که این امر در تصمیم‌گیری مدیران تاثیر خواهد داشت. براساس یافته‌های تحقیق در چهار مولفه بازبینی فضاهای ورزشی، بازبینی استاد، وضعیت آموزشی افراد و نیز آمادگی اقدام بر وضعیت اضطراری، الگویی نهایی تحقیق به‌دست آمد. به کارگیری این الگو می‌تواند مدیران ورزشی را در امور ارتقای فعالیت‌های ورزشی و ناورزشی و همچنین تحلیل بهترین عملکرد ایمنی سالن‌های ورزشی یاری دهد و به وسیله آن، ضمن پیش‌بینی اقدامات ایمنی لازم، مقایسه عملکرد ایمنی سالن‌های ورزشی دانشکده‌های تربیت‌بدنی نیز میسر شود.