تحقیق در زمینه احکام ارکان وقف در فقه و حقوق براساس فقه استدلالی

چکیده
    موضوع این مقاله، تحقیق در احکام مهم فقهی «وقف» بر اساس فقه استدلالی و استنباط آن احکام از کلمات اهل بیت عصمت وطهارت(ع) است؛ احکامی که بسیار مورد ابتلاست. «وقف» عبارت است از این‌که عین مال حبس گردد؛ یعنی از تصرّف مالکش و در برخی موارد از تصرّف مالکانه دیگران منع شود و منافع آن، در جهتی که واقف تعیین می‌کند آزاد گذاشته شود. پس، حقیقت وقف، حبس می‌باشد.
    مهم‌ترین قاعده فقهی که در باب وقف استفاده می‌شود، قاعده «الوقوف علی حسب ما یوقفها أهلها» است. این قاعده بیان می‌کند که در استفاده از وقف باید از خطوط کلّی‌ای که واقف در انشای وقف یا وقفنامه تعیین کرده است، متابعت شود. در این مقاله به تشریح این قاعده پرداخته شده است.
    از نتایج مهمّی که از این تحقیق حاصل گردیده، عبارت است از جریان معاطات در وقف و صحّت آن، عدم اشتراط قصد قربت در وقف، و اشتراط قبض با اذن واقف و احکام و مسایل مهمّ دیگر که در این مقاله بر اساس فقه استدلالی با استفاده از حدود 40 منبع اصلی فقهی و چندین منبع روایی بررسی و در موارد مهم به نظرات حقوقی نیز اشاره شده است.