تجزیه و تحلیل واج‌شناختی افعال بی‌قاعده زبان فارسی معاصر : رویکرد بهینگی

چکیده
   در این مقاله چگونگی رابطة بین بن ماضی و بن مضارع در چهارچوب رویکرد بهینگی تجزیه و تحلیل می‌شود. از آن‌جایی که تحلیل این موضوع در چهارچوب رویکرد اشتقاقی منجر به استفاده از قواعد و فرایندهای واجی می‌شود که طبیعی نیستند، در این مقاله ‌این موضوع در چهارچوب رویکرد بهینگی که یکی از رویکردهای محدودیت‌بنیاد می‌باشد تحلیل می‌شود. در این تحلیل محدودیت‌های حاکم بر بن ماضی افعال بی‌قاعدة زبان فارسی معرفی می‌شوند و در نهایت با ارائة دو محدودیت نشان‌داری نقض‌پذیر به صورت به تبیین این مسئله پرداخته می‌شود.