تاثیر تنظیم جیره‌های غذایی، بر اساس انرژی قابل متابولیسم ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای نیتروژن، اسیدآمینه کل و قابل هضم خوراک و احتیاجات بر عملکرد مرغان مادر گوشتی

چکیده
    به منظور تعیین تاثیر نوع جیره نویسی بر عملکرد مرغ مادرگوشتی سویه آرین، تعداد 168 قطعه مرغ مادر و 24 قطعه خروس سویه آرین به مدت 15 هفته (50 تا 64 هفتگی) و در مجموع 8 تیمار آزمایشی با 3 تکرار (7 قطعه مرغ مادر با یک قطعه خروس) در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل 2×2×2 استفاده شد. در این آزمایش، عامل اول، شامل 2 سطح انرژی قابل متابولیسم ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای ازت (AMEn و TMEn) خوراک مصرفی، عامل دوم، شامل 2 سطح اسید آمینه کل (TAAF) و قابل هضم (DAAF) خوراک مصرفی، عامل سوم شامل 2 سطح احتیاجات مرغان مادرگوشتی به صورت اسید آمینه کل (TAAR) و قابل هضم (DAAR) بود. اثرات اصلی انرژی قابل متابولیسم ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای ازت بر میانگین وزن تخم‌مرغ معنی‌دار بود (05/0P<). مرغ‌های تغذیه شده با جیره‌های تنظیم شده بر اساس AMEn+DAAF+TAAR و TMEn+DAAF+TAAR به ترتیب دارای بالاترین و پایینترین عملکرد بر چهار متغیر وزن تخم‌مرغ (97/68 در مقابل51/66 گرم)، درصد تولید تخم‌مرغ (45/62 در مقابل21/48)، وزن توده‌ی تخم‌مرغ گرم در روز به ازای هر مرغ (1/43 در مقابل 99/31) و ضریب تبدیل خوراک (59/3 در مقابل 07/5) بودند و این اختلاف در تیمارها برای میانگین هر چهار صفت معنیدار بود (05/0P<). اثرات اصلی انرژی قابل متابولیسم ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای ازت بر درصد تخم‌مرغ‌های قابل جوجه‌کشی، درصد باروری، درصد جوجه‌درآوری و تعداد جوجه درجه یک معنیدار بود (05/0P<). اثرات اصلی اسید آمینه کل خوراک بر درصد تخم‌مرغ‌های قابل جوجه‌کشی و درصد جوجه‌درآوری معنیدار بود و اثرات اصلی احتیاجات اسیدآمینه درصد تخم‌مرغ‌های قابل جوجه‌کشی، درصد باروری، درصد جوجه‌درآوری و تعداد جوجه درجه یک معنیدار بود (05/0P<). این آزمایش نشان داد که نوع جیره‌نویسی بر کل صفات عملکردی و اقتصادی مرغ مادرگوشتی تاثیرات معنی‌داری دارد و تنظیم جیره‌های غذایی مرغ‌های مادر گوشتی بر اساس AMEn+DAAF+TAAR موجب افزایش عملکرد تولیدی می‌شود.