تاثیر تلقیح مصنوعی در زمان های مختلف، بر عملکرد تولیدمثلی میش‌های تالشی

چکیده
   هدف از این تحقیق دستیابی به بهترین زمان تلقیح مصنوعی در میش‌های تالشی بود. به همین منظور تعداد 150راس میش تالشی انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند. تمام میش‌ها برای همزمان‌شدن فحلی به مدت 14 روز سیدرگذاری شده و همزمان با سیدربرداری به ازای هر میش 400 واحد بین‌المللی PMSG به صورت عضلانی تزریق شد. گروه اول 28 ساعت پس از خروج سیدر (AI28)، گروه دوم 40 ساعت پس از خروج سیدر (AI40) و گروه سوم 52 پس از خروج سیدر (AI52) تلقیح داخل گردن رحمی شدند. تمامی میش‌ها حدود 24 ساعت پس از خروج سیدر علائم فحلی را نشان دادند. نتایج بازدهی تلقیح و عملکرد تولیدمثلی نشان داد که در نرخ چندقلوزایی و دوقلوزایی بین گروه‌ها، اختلاف‌معنی‌داری مشاهده نشد. اما بازدهی تلقیح، نرخ بره‌زایی و در گروه‌های مختلف دارای اختلاف معنی‌داری بودند(05/0P<). بازدهی تلقیح و بازدهی زایمان در گروه‌های AI40 و AI52به ترتیب برابر با 50 و 38 درصد بود که با گروه AI28 که 18 درصد بود تفاوت معنی‌داری داشت (05/0P<). نرخ بره‌زایی در گروه‌های AI40 و AI52 به ترتیب برابر با 58 و 38 درصد بود که با گروه AI28 تفاوت معنی داری نشان داد (05/0P<). نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که بهترین زمان تلقیح در میش تالشی بین 40 تا 52 ساعت پس از خروج سیدر می باشد.