تأثیر شوری و ماده آلی بر ترکیب شیمیایی و مرفولوژی نهال های پسته

چکیده
    به‎منظور بررسی تأثیر شوری و ماده آلی بر ترکیب شیمیایی نهال پسته (رقم بادامی) و اثر این تیمارها بر مورفولوژی ریشه، آزمایش گلخانه‎ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار صورت گرفت. تیمارها شامل چهار سطح شوری (صفر، 800، 1600 و 2400 میلی‏گرم کلریدسدیم در کیلوگرم خاک) و سه سطح ماده آلی (صفر، دو و چهار درصد وزنی از منبع کود گاوی) بود. با افزایش شوری، میزان نیتروژن اندام هوایی روندی کاهشی داشت و این کاهش در بالاترین سطح شوری معنی‎دار بود. همچنین، افزایش ماده آلی، سبب افزایش معنی‎دار غلظت نیتروژن اندام هوایی گردید و برهم‎کنش شوری و ماده آلی بر غلظت نیتروژن اندام هوایی اثر معنی‎داری نداشت. شوری بر غلظت پتاسیم اندام هوایی اثری معنی‎دار نداشت، ولی با افزایش شوری و رسیدن به سطح 1600 میلی‎گرم کلریدسدیم در کیلوگرم خاک، غلظت پتاسیم ریشه کاهش یافت، درصورتی که با افزایش ماده آلی مصرفی، غلظت پتاسیم اندام هوایی و ریشه افزایش یافت. افزایش شوری و ماده آلی، غلظت مس در اندام هوایی و ریشه را به طور معنی داری افزایش داد. در مورد تأثیر تیمارهای شوری و ماده آلی بر غلظت آهن در گیاه روند آن تقریباً شبیه اثرات تیمارها بر مس گیاه بود. در اثر افزایش شوری، طول و چگالی ریشه، به‎طور معنی‏داری کاهش یافت. همچنین، با افزودن ماده آلی و اثرات مطلوب آن بر خصوصیات فیزیکی و حاصل خیزی خاک، طول و چگالی ریشه افزایش و مقاومت فروپذیری خاک به‏طور معنی‎داری کاهش یافت.