تأثیر روش ذخیره کردن تفاله دانه انار بر ترکیب شیمیایی و فراسنجه های تجزیه پذیری شکمبه ای آن

چکیده
    دانه انار (حاوی 5/47 درصد ماده خشک) به مدت 70 روز در سطل­های پلاستیکی سه کیلویی سیلو شد و سپس ترکیب شیمیایی، غلظت ترکیبات فنلی و فراسنجه­ های تجزیه ­پذیری شکمبه ­ای ماده خشک و نیز تجزیه­ پذیری شکمبه­ ای و پس از شکمبه­ ای ماده خشک دانه سیلو شده و نیز دانه خشک شده تعیین گردید. نتایج نشان داد سیلو کردن سبب کاهش معنی­دار میزان کل ترکیبات فنلی، تانن کل، اسید گالیک، اسید تانیک، پونیکالین و پونیکالاژین A شد اما غلظت تانن­ های متراکم، اسید الاژیک و پونیکالاژین B تحت تأثیر روش ذخیره­سازی قرار نگرفت. فراسنجه­ های تجزیه­ پذیری شکمبه ­ای ماده خشک، بخش سریع تجزیه، کند تجزیه و تجزیه ­پذیری مؤثر در نرخ عبورهای 02/0، 05/0 و 08/0 در ساعت تحت تأثیر روش ذخیره­سازی قرار نگرفت. سیلو کردن سبب افزایش معنی­دار گوارش­ پذیری شکمبه ­ای ماده خشک و گوارش­پذیری ماده خشک در کل دستگاه گوارش و کاهش معنی­دار ثابت نرخ تجزیه ماده خشک و گوارش­پذیری پس از شکمبه­ ای ماده خشک گردید (05/0<P). براساس نتایج این تحقیق سیلو کردن تفاله دانه انار ارزش غذایی این پسماند خوراکی را بهبود می­بخشد.