تأثیر انواع محیط کشت و زمان بر تولید متابولیت‎های ضد میکروبی توسط سودومونادهای فلورسنت

چکیده
    شناسایی عوامل محیطی که در تنظیم بیوسنتز آنتی‎بیوتیک‎ها توسط سودومونادهای فلورسنت مؤثر است گامی مؤثر در زمینه افزایش توانایی این باکتری‎ها در بیوکنترل بیمارگرهای گیاهی به شمار می‎رود. بررسی نه جدایه سودوموناد فلورسنت به کار رفته در جلوگیری از رشد قارچ Rhizoctonia solani، عامل پوسیدگی ریشه و مرگ گیاهچه لوبیا با استفاده از روشHPLC نشان داد که سه جدایه Pf-100، Pf-101 و Pf-68 قادر به تولید آنتی‎بیوتیک‎های 2 و 4- دی استیل فلوروگلوسینول(DAPG) ، مونواستیل فلوروگلوسینول (MAPG) و پایولوتورین (Plt) بودند. بررسی تأثیر انواع محیط کشت و زمان بر تولید آنتی‎بیوتیک DAPG نشان داد که در محیط کینگ ب براث (KB) جدایه Pf-100 و در محیط کینگ ب براث فاقد گلیسرول و حاوی ده گرم گلوکز به عنوان منبع کربن (KBG) و محیط Yeast Malt (YM) هر سه جدایه قادر به تولید DAPG بودند و غلظت آنتی‎بیوتیک بسته به زمان متفاوت بود. در محیط Glycerol-Casaminoacids-medium (GCM) فقط دو جدایه Pf-101 و Pf-68 در زمان 24 ساعت تولید DAPG کردند. تولید MAPG توسط جدایه‎های Pf-68 و Pf-101 بر محیط KBG و توسط هر سه جدایه در محیط YM مشاهده گردید که میزان تولید آن با گذشت زمان کاهش یافت. هر سه جدایه بر محیط KB تولید پایولوتورین کردند که غلظت این آنتی‎بیوتیک در زمان‎های 48، 72 و 96 ساعت به ترتیب برای جدایه‎های Pf-100، Pf-101 و Pf-68 به حداکثر میزان خود رسید. در محیط کشت KBG نیز تولید Plt توسط هر سه جدایه مشاهده گردید ولی میزان آن نسبت به محیط KB کمتر بود.