تأثیر اندازة غدة بذری، مقدار نیتروژن و تاریخ برداشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب‌زمینی

چکیده
    به منظور بررسی اثر اندازة غده، کود نیتروژن و تاریخ برداشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب‌زمینی یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایۀ بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. این آزمایش، در سال زراعی 91ـ1390، در مزرعه‌ای واقع در روستای عورکی، شهرستان چابهار، اجرا شد. در این آزمایش، اندازة غده در دو سطح (کوچک‌تر و بزرگ‌تر از ٣٥ میلی‌متر)، مقدار کود نیتروژن در چهار سطح (صفر، ٦٠، 120 و ١٨٠ کیلوگرم در هکتار) و تاریخ برداشت در دو سطح (برداشت ١٠٥ و ١١٢ روز پس از سبز‌شدن) بررسی شد. نتایج تجزیة واریانس حاکی از اثر معنی‌دار اندازة غده، نیتروژن و اثر متقابل اندازة غده×نیتروژن در سطح احتمال 1 درصد بر تمام صفات مورد مطالعه بود. اثر تاریخ برداشت روی صفات تعداد کل غده، تعداد غده‌های درشت، عملکرد غده و وزن مادة خشک معنی‌دار بود. نتایج نشان داد که با افزایش مقدار نیتروژن تا 120 کیلوگرم در هکتار تعداد کل غده‌ها، تعداد غده‌های درشت، عملکرد غده و وزن مادة خشک افزایش یافت، اما افزایش مقدار نیتروژن تا 180 کیلوگرم در هکتار سبب کاهش آن‌ها شد. با توجه به شرایط انجام تحقیق به نظر می‌رسد که در این منطقه، اندازة غده بزرگ‌تر از 35 میلی‌متر، نیتروژن به مقدار 120 کیلوگرم در هکتار و تاریخ برداشت 112 روز پس از سبز‌شدن (12 فروردین)، با تولید 41500 کیلوگرم در هکتار غده برای کاشت رقم سانته مناسب ‌باشد.