بررسی کشت مخلوط ذرت (Zea mays L.) و کدو (Cucurbita sp.) و اثر آن بر کنترل علف‌های هرز

چکیده
   به منظور بررسی کشت مخلوط ذرت و کدو و تأثیر آن بر کنترل علف‌های هرز، آزمایشی در سال 1383 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز واقع در کوشکک انجام گرفت. این آزمایش با استفاده از طرح کرت‌های خرد شده بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام گرفت. عامل اصلی شامل عدم وجین علف‌های هرز (w) و وجین علف‌های هرز (W) و عامل فرعی نیز شامل کشت خالص ذرت (M)، کشت خالص کدو (C)، کشت مخلوط افزایشی 100% ذرت + 100% کدو (Mc) کشت مخلوط جایگزینی 50% ذرت +50% کدو (mc) کشت مخلوط افزایشی 100% ذرت +50% کدو (Mc) و کشت مخلوط افزایشی 50% ذرت +100% کدو (mC) بود. ترکیب کشت مخلوط با استفاده از طرح‌های افزایشی و جایگزین به دست آمد. نتایج نشان داد که از نظر درصد جذب نور (PAR) کشت مخلوط نسبت به کشت خالص برتری داشت. همچنین از نظر عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه ذرت و میوه کدو کشت مخلوط نسبت به کشت خالص دو گیاه به دلیل استفاده بهتر از منابع برتری داشت. از نظر کنترل علف‌های هرز کشت مخلوط در مقایسه با کشت خالص ذرت موثرتر بود و تیمار (MC) نسبت به کشت خالص ذرت بدون وجین، وزن خشک کل علف‌های هرز را به میزان 41% کاهش داد. کشت مخلوط همچنین باعث افزایش شاخص برداشت ذرت شد، بیشترین شاخص برداشت در تیمار (MC) مشاهده شد. در اغلب تیمارها نیز نسبت برابری زمین (LER) بزرگتر از واحد بود و بزرگترین LER در تیمار WMC و برابر با 58/1 بدست آمد.