بررسی مقاومت به اکسی تتراسیکلین در آئروموناس هیدروفیلا جدا شده از قزل‌آلای رنگین کمان(Oncorhynchus mykiss) پرورشی

چکیده
   استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها برای اهداف پیشگیری و درمانی در سراسر جهان باعث افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی در محیط های در معرض میکربی شده است. اکسی تتراسیکلین به خاطر طیف وسیع فعالیت و قیمت پایین از جمله آنتی بیوتیک هایی است که به میزان زیادی در مزارع آزاد ماهیان استفاده می شود. آئروموناس هیدروفیلا و دیگر آئروموناس های متحرک معمول ترین باکتریها در زیستگاههای آب شیرین در سراسر جهان هستند و این باکتریها اغلب سبب سپتی سمی در ماهیان پرورشی می شوند. در این آزمایش 50 درصد از باکتریهای جدا شده از ماهی قز آلای رنگین کمان با استفاده از تست های بیوشیمیایی به عنوان آئروموناس هیدروفیلا شناخته شدند. MIC (حداقل غلظت بازدارندگی) اکسی تتراسیکلین علیه باکتریهای آئروموناس هیدروفیلا جدا شده در غلظت های 10،8،4،2،1،0 میکروگرم بر میلی لیتر با استفاده از روش رقیق سازی آگار تعیین شد. کمترین غلظتی که از رشد آئروموناس هیدروفیلا جلوگیری کرد 2 میکروگرم بر میلی لیتر بود. در بررسی مقاومت آئروموناس هیدروفیلا به 30 میکروگرم بر میلی لیتر اکسی تتراسیکلین، 40 درصد از باکتریها مقاوم بودند.