بررسی ماهیت معنای دستوری در علم صرف روسی

چکیده
   زبان شناسان روسی در حوزهء علم صرف به بررسی ماهیت "معنای دستوری " پرداخته و سعی می کنند تا با یافتن و مطرح ساختن یک سری خصوصیات، معنای دستوری را از سایر معانی- به ویژه معنای لغوی- متمایز سازند. بسیاری از زبان شناسان روس، معنای دستوری را یک عنصر دو وجهی می دانند که در بر گیرندهء دو وجه "صورت" و" معنا" است. صورت معانی دستوری را "ابزارهای دستوری صرفی" و "ابزارهای دستوری همنشینی " تشکیل می دهند. این زبان شناسان همچنین در تعریف خود از معنای دستوری، "انتزاعی یا تعمیمی بودن " را به عنوان مهمترین مؤلفة معنای دستوری معرفی می کنند. اما، بررسی های زبان شناختی مؤید این مطلب است که مؤلفهء واقعی در تعیین ماهیت معنای دستوری "اجباری بودن " معنای دستوری است.