بررسی تنوع و تراکم پلانکتون‌های چاه نیمه‌های سیستان

چکیده
    مطالعة حاضر به منظور شناسایی و بررسی تغییرات تنوع و تراکم پلانکتون‌های گیاهی و جانوری طی فصول مختلف در سال 1389 در چاه نیمه‌های سیستان، واقع در منطقة زهک، انجام شد. در بررسی جوامع پلانکتونی مخازن چاه نیمه، 10 شاخه و 34 جنس فیتوپلانکتونی شناسایی شدند. در مقایسة فصلی، بیشترین تنوع جنسی فیتوپلانکتون‌ها در فصل بهار با 18 جنس و کمترین تنوع در فصل زمستان با 7 جنس بود. در فصول بهار، تابستان و پاییز بیشترین جنس‌های مشاهده‌شده مربوط به شاخة Chlorophyta بودند که تراکم آنها به ترتیب 43472، 4085 و 68933 عدد در لیتر محاسبه شد. در فصل زمستان بیشترین تراکم فیتوپلانکتونی مربوط به شاخة Myzozoa با تراکم 11293 عدد در لیتر و پس از آن بیشترین تراکم مربوط به شاخة Chlorophyta با تراکم 9517 عدد در لیتر بود. در بررسی جوامع زئوپلانکتونی این مخازن، 7 شاخه و 22 جنس زئوپلانکتون شناسایی شدند که بیشترین تنوع جنسی زئوپلانکتون‌ها در فصل تابستان با 15 جنس و کمترین نیز در پاییز با 3 جنس شناسایی شد. در فصل بهار بیشترین فراوانی زئوپلانکتونی مربوط به شاخة Rotifera با تراکم 1273 عدد در لیتر محاسبه شد. در فصول تابستان، پاییز و زمستان بیشترین فراوانی زئوپلانکتون‌ها مربوط به شاخة Arthropoda بود که تراکم آنها در این فصول به ترتیب 1056، 190 و 1064 عدد در لیتر به دست آمد. بر اساس نتایج، می‌توان عنوان کرد که تغییرات فصلی می‌تواند در تغییر تراکم و تنوع پلانکتون‌های مخازن چاه نیمه‌های سیستان تأثیرگذار باشد. افزایش جمعیت در فصل بهار را می‌توان ناشی از بهبود شرایط محیطی و منابع اولیة تولیدات پلانکتونی و به دنبال آن جوامع زئوپلانکتونی دانست