بررسی تفاوت عملکرد مهاری قطعه پیشانی مغز در سالمندان با فعالیت بدنی متفاوت

     فعالیت بدنی و ورزش موجب بهبود کارکردهای شناختی سالمندان می‌شود. هدف از این مطالعه تعیین تفاوت کارایی عملکردهای مهاری قطعه پیشانی در سالمندان با فعالیت بدنی متفاوت است. مطالعه حاضر یک تحقیق مقطعی مقایسه‌ای است. نمونه ها شامل سالمندان با میانگین سنی 5/97 ± 70 سال، وزن 15/64 ± 73/42 و قد 7/92 ± 167/7 سانتی‌متر بود ابتدا با استفاده از آزمون سال سالمندان به سه گروه با فعالیت بدنی کم، متوسط و زیاد تقسیم شدند. سپس از آزمون استروپ برای بررسی کارکردهای مهاری قطعه پیشانی مغز استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آنالیز واریانس یک طرفه جهت مقایسه داده‌های سه گروه با فعالیت بدنی متفاوت استفاده شد. یافته‌ها نشان داد تعداد خطاهای سه گروه در مرحله اول و سوم آزمون استروپ با یکدیگر تفاوت دارد (آماره پی در هر دو مرحله 0/002). زمان پاسخ آزمون نیز بین سه گروه در مرحله اول و سوم آزمون تفاوت داشت (مقادیر آماره پی به ترتیب 0/041 و 0/006). مقایسه میانگین‌ها نشان می‌دهد در گروه سالمندانی که فعالیت بدنی بیشتر دارند تعداد خطاها و زمان پاسخ کمتر است. در مطالعه حاضر ارتباط معنی‌داری بین فعالیت‌ بدنی و عملکرد مهاری وجود دارد. براین اساس زمان عکس‌العمل، مهار و توجه انتخابی در سالمندان با فعالیت بدنی بیشتر، کارایی بالاتری دارد.