بررسی ترکیب و فراوانی فیتوپلانکتونها و زئوپلانکتونهای استخرهای خاکی پرورش میگوی پاسفید (Litopenaeus vannamei)
چکیده
در این تحقیق ترکیب و فراوانی فیتوپلانکتونها و زئوپلانکتونها در استخرهای خاکی میگوی پاسفید (Litopenaeus vannamei) در دلوار، بوشهر بررسی گردید. در طی دوره پرورش دامنه تغییرات دما و شوری آب، اکسیژن محلول و شفافیت آب به ترتیب 32-24 درجه سانتیگراد، 50-45 گرم در لیتر، 5/5-5/3 میلیگرم در لیتر و 140-60 سانتیمتر بود. جنسهای غالب از جامعه فیتوپلانکتونها شامل Navicula، Cosinodiscus، Nitzchia، Rhizosolenia و Pleurosigma از دیاتوم ها، جنسهای Peridinium، Ceratium از دینوفلاژلاتهها، جنس Oscillatoria از سیانوفیتها، و جنس Nannochloropsis از کلروفیتا بودند. تحقیقات روی زئوپلانکتونها نشان داد که جامعه آنها عمدتا شامل پاروپایان، روتیفرها، لارو پرتاران، sergestid و لاروهای سخت پوستان بود. پاروپایان فراوانترین اجتماع زئوپلانکتونی بودند و دامنه فراوانی Calanoidae، Cyclopoidae وHarpacticoidae به ترتیب17-3، 5-2/0، 1-0 فرد در لیتر بود. از کالانئیدهها Acartia و Centropage و از سیکلوپئیدهها Oithona غالب بودند و تنها گونه هارپکتیکوئیده ازجنس Euterpina بود. فراوانی پاروپایان وکل زئوپلانکتونها در دوره پرورش L. vannamei تفاوتهای معنیداری داشت. ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد که فراوانی کالانئیده با اکسیژن محلول (43/0-r= ) و شوری آب (54/0-r= ) دارای همبستگی معنیدار است و فراوانی سیکلوپئیدهها با دمای آب (38/0r= ) و pH (32/0r= ) دارای همبستگی معنیدار بود. به طور کلی فراوانی کل زئوپلانکتونها با اکسیژن محلول (39/0r= ) و pH (37/0r= ) همبستگی معنیداری نشانداد. نتایج آنالیز عوامل اصلی (PCA) نشانداد که فراوانی روتیفرها، pH و کل زئوپلانکتونها به عنوان اولین عامل و شوری و اکسیژن محلول به عنوان دومین عامل میتواند در توجیه بیشترین تغییرات جامعه زئوپلانکتونها در استخرهای میگوی پاسفید استفاده شود.
نویسنده : نرجس بختیاری؛ امیدوار فرهادیان؛ نصراله محبوبی صوفیانی؛ مهدی محمدی در این تحقیق ترکیب و فراوانی فیتوپلانکتونها و زئوپلانکتونها در استخرهای خاکی میگوی پاسفید (Litopenaeus vannamei) در دلوار، بوشهر بررسی گردید. در طی دوره پرورش دامنه تغییرات دما و شوری آب، اکسیژن محلول و شفافیت آب به ترتیب 32-24 درجه سانتیگراد، 50-45 گرم در لیتر، 5/5-5/3 میلیگرم در لیتر و 140-60 سانتیمتر بود. جنسهای غالب از جامعه فیتوپلانکتونها شامل Navicula، Cosinodiscus، Nitzchia، Rhizosolenia و Pleurosigma از دیاتوم ها، جنسهای Peridinium، Ceratium از دینوفلاژلاتهها، جنس Oscillatoria از سیانوفیتها، و جنس Nannochloropsis از کلروفیتا بودند. تحقیقات روی زئوپلانکتونها نشان داد که جامعه آنها عمدتا شامل پاروپایان، روتیفرها، لارو پرتاران، sergestid و لاروهای سخت پوستان بود. پاروپایان فراوانترین اجتماع زئوپلانکتونی بودند و دامنه فراوانی Calanoidae، Cyclopoidae وHarpacticoidae به ترتیب17-3، 5-2/0، 1-0 فرد در لیتر بود. از کالانئیدهها Acartia و Centropage و از سیکلوپئیدهها Oithona غالب بودند و تنها گونه هارپکتیکوئیده ازجنس Euterpina بود. فراوانی پاروپایان وکل زئوپلانکتونها در دوره پرورش L. vannamei تفاوتهای معنیداری داشت. ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد که فراوانی کالانئیده با اکسیژن محلول (43/0-r= ) و شوری آب (54/0-r= ) دارای همبستگی معنیدار است و فراوانی سیکلوپئیدهها با دمای آب (38/0r= ) و pH (32/0r= ) دارای همبستگی معنیدار بود. به طور کلی فراوانی کل زئوپلانکتونها با اکسیژن محلول (39/0r= ) و pH (37/0r= ) همبستگی معنیداری نشانداد. نتایج آنالیز عوامل اصلی (PCA) نشانداد که فراوانی روتیفرها، pH و کل زئوپلانکتونها به عنوان اولین عامل و شوری و اکسیژن محلول به عنوان دومین عامل میتواند در توجیه بیشترین تغییرات جامعه زئوپلانکتونها در استخرهای میگوی پاسفید استفاده شود.
تعداد صفحه : 13
مشخصات فایل : 304KB / PDF
قیمت : رایگان