بررسی امکان استفاده از مواد لیگنوسلولزی در ساخت لنت ترمز اتومبیل و اثر نانو آلومینا بر ویژگی‏‏های آن

چکیده
  در این پژوهش امکان استفاده از الیاف مواد لیگنوسلولزی در ساخت لنت ترمز و اثر اکسید آلومینیوم (آلومینا) بر ویژگی‏های آن بررسی شد. عوامل متغیر این بررسی شامل نوع مادة لیگنوسلولزی (کنف، باگاس، و پوستة شالی) و ابعاد آلومینا (نانو و میکرون) بود. پس از ساخت نمونه‏های لنت ترمز دیسکی و انجام آزمون‏ها مطابق استانداردهای مربوطه، نتایج حاصل تحلیل و بررسی شدند. نتایج نشان داد که بهترین مقاومت برشی در دمای محیط، مربوط به نمونه‏های ساخته‌شده از کنف و نانو آلومینا بود و بیشترین مقاومت برشی پس از حرارت‌دادن در دمای 300 درجة سلسیوس، مربوط به لنت ترمز ساخته‌شده از پوستة شالی و میکرو آلومینا بود. کمترین انبساط حرارتی در نمونه‏های ساخته‌شده از پوستة شالی و نانو آلومینا مشاهده شد. همچنین بیشترین ضریب اصطکاک مربوط به لنت‏هایی بود که در ترکیب آن‌‏ها از الیاف باگاس و نانو آلومینا استفاده شده بود و کمترین نرخ سایش مربوط به لنت ترمزهای ساخته‌شده از پوستة شالی و میکرو آلومینا بود. مقایسة نتایج با استاندارد نشان داد که با استفاده از الیاف لیگنوسلولزی می‏توان به مقاومت برشی و انبساط حرارتی ویژگی‏های سایشی مطلوب در لنت ترمز دست یافت و بنابراین استفاده از این مواد در ساخت لنت ترمز ممکن است.