بررسي تشخيص عقبماندگي ذهني براساس آزمونهاي پياژه و وکسلر (در گروهي از دانشآموزان آموزشگاههاي کودکان استثنايي اصفهان)
قلمرو تشخيص عقبماندگي ذهني به معناي امروزي يکي از قلمروهاي کاربرد يافتههاي تحولي در سطح روانشناسي باليني است. با توجه به اهميت شيوههاي تشخيص عقبماندگي ذهني، اين مقاله به بررسي تشخيص عقبماندگي ذهني براساس آزمونهاي "پياژه" و "وکسلر" و رابطه اين آزمونها با يکديگر ميپردازد. بدين منظور ۱۲۱ آزمودني به طور تصادفي با ميانگين سني ۱۱ سال و ۸ ماه از بين دانشآموزان آموزشگاههاي کودکان استثنايي اصفهان انتخاب شدهاند. فرضيه اصلي پژوهش عبارت است از: "بين آزمونهاي پياژه و وکسلر در تشخيص عقبماندگي ذهني رابطه معنيداري وجود دارد." آزمونهاي بکار گرفته شده در اين پژوهش عبارتند از: آزمونهاي نگهداري ذهني مقدار خمير، وزن، حجم، عمليات رديفکردن، عمليات طبقهبندي کردن و مقياس هوش وکسلر براي کودکان (تجديدنظر شده و هنجارگزيني شده در دانشگاه شيراز توسط سيما شهيم). نتايج پژوهش نشان داد که بين آزمونهاي نگهداري ذهني و عمليات رديف کردن و ... نویسنده : کجباف، محمدباقرتعداد صفحه : 0
مشخصات فایل : 324KB / PDF
قیمت : رایگان