برآورد برخی ازپارامترهای ژنتیکی درذرت به روش تلاقی های دای آلل

چکیده
  تعداد 10 لاین اینبرد ذرت در سال 1380 در کلیه ترکیبات ممکن با یکدیگر تلاقی داده شدند . در سال 1381 تلاقی ها و 10 و الد در طرح لاتیس با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند . دوازده صفت مهم زراعی از جمله عملکرد و برخی از اجزاء عملکرد انداز ه گیری شد . تفاوت بین ژنوتیپ ها برای کلیه صفات بسیار معنی دار بود . لذا تغییرات ژنتیکی بین ژنوتیپ ها به رو ش های هیمن و جینکز به اجزاء افز ایشی و غیرافزایشی تفکیک گردید . نتایج نشان داد که اجزاء a و b به ترتیب ناشی از اثرات افزایشی و اثرات غالبیت ژن ها می باشند، برای کلیه صفات در سطح احتمال 1% معنی دار است . همچنین ملاحظه گردید که اثرات مادری بجز برای تعداد برگ برای صفات دیگر معنی دار است . بیشترین میزان متوسط درجه غالبیت برای عمق دانه و کمترین مقدار آن برای تعداد برگ و به ترتیب برابر 78/1 و 68/0 بدست آمد . قابلیت توارث عمومی از 98 درصد برای درصد چوب بلال تا85 درصد برای تعداد روز تا رسیدگی متغیر بود . حداکثر قابلیت توارث خصوصی مربوط به تعداد رو ز ازکاشت تا ظهور گل تاجی و به مقدار 75 درصد بود و حداقل آن به درصد چوب بلال و به میزان 11 درصد تعلق داشت . با استفاده از نمودار گرافیکی و موقعیت خطوط رگرسیون کوواریانس ردیفها روی واریانس ردیفها و نحوه پراکنش والدها چنین نتیجه گیری شد که والد 8 /86 K برای صفا ت عملکرد دانه، ارتفاع گیاه و قطر بلال دارای بیشترین ژنهای غالب و والد 1/1264 K برای صفات عملکرد دانه، قطر بلال و تعداد روز از کاشت تا رسیدگی دارای بیشترین ژن مغلوب می باشند.