بازتاب و نقد جنبش نگریتود در رقص جنگل‌ها اثر وله شویینکا

چکیده
   جنبش نگریتود در دهة 60 میلادی به اوج شهرت رسید. اندیشمندان این جنبش برای مقابله با قدرت رو به گسترش امپریالیسم، بهره‌گیری از گفتار استعمارگر را یکی از شیوه‌های این رودررویی نهادند. برای مثال، نگریتودگراها از تقابل‌های دوتایی که در بطن گفتار سلطه‌طلبان بود، استفاده کردند، ولی در اقدامی راهبردی سلسله مراتب اهمیت، زیبایی و قدرت را به هم ریختند. رقص جنگل‌ها، نوشته به سال 1960، در لایه‌ای از خود نقدی بر جنبش نگریتود است. بنا بر آنچه در این نمایشنامه بازتاب داده شده است، شویینکا بیشتر پایه‌های نظری این جنبش را زیر سؤال می‌برد، هرچند در عین حال به قابلیت‌های راهبردی سیاسی آن باور دارد. آنان مدعی‌اند که فرهنگ‌های آفریقایی، همچون فرهنگ دیگر مناطق، استقلال عمل ندارند، از این‌رو شویینکا نگاه ماهیت‌گرای نگریتودگراها را به تاریخ و نژاد نکوهش می‌کند. در مجموع، به نظر می‌رسد که شویینکا موافق عقاید نگریتود نیست، مگر این‌که به صورت مقطعی برای ایستایی در برابر امپریالیسم به کار گرفته شوند.