الگویی برای تلفیق پایداری در آموزش عالی کشاورزی

چکیده
  این تحقیق توصیفی- پیمایشی با هدف کلی ارایه الگویی برای تلفیق پایداری در آموزش عالی کشاورزی و با اهداف جزیی تعیین مؤلفه ها، الزامات و موانع این تلفیق انجام شد. جامعه آماری تحقیق را اعضای هیأت علمی دانشکده های کشاورزی دانشگاه های دولتی تشکیل دادند ( 1186N= ) که تعداد 206 نفر از آنها به عنوان نمونه، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای، انتخاب شدند. بر اساس نتایج به دست آمده، برای تلفیق پایداری در آموزش عالی کشاورزی، تلفیق پایداری در فرایند یاددهی- یادگیری( آموزش) در اولویت اول و تلفیق پایداری در فعالیت های جاری، پژوهش و خدمات اجتماعی در اولویت های بعدی قرار دارند. با استفاده از تحلیل عاملی، شش عامل به عنوان الزامات تلفیق پایداری در آموزش عالی کشاورزی شناسایی شدند. این عوامل عبارتند از: الزامات مدیریتی- راهبردی، الزامات ارتباطی- محیطی، الزامات روان شناختی، الزامات پویایی- مشارکتی، الزامات فرایندی و الزامات محتوایی. با استفاده از روش آماری تحلیل عاملی، موانع تلفیق پایداری در آموزش عالی کشاورزی به چهار عامل: درک نامناسب از توسعه پایدار، تعهد و الزام پایین مدیریت و تشکیلات، فقدان سازوکارهای مشوق و فقدان منابع و زمینه های مورد نیاز دسته‌بندی گردید.