استصحاب در زمان و امور وابسته به آن
چکیده
این مقاله با روش تحلیل اصولی، به اندیشه‌ورزی های اصولیان امامیه در باب این سؤال می‌پردازد که آیا استصحاب در سه قلمرو زمان، امور زمانی و مقیدات به زمان جریان می‌یابد؟ در مورد استصحاب در خود زمان، پس از بررسی نظریات، اشکالِ عدم شک در بقا و نیز عدم وحدت متیقن و مشکوک در این استصحاب پاسخ داده می‌شود و در نهایت ثابت می‌شود که استصحاب مورد بحث، به‌دلیل وجود پیوستگی عرفی میان متیقن و مشکوک، واجد شرایط صحت است. به‌همین ترتیب، استصحاب در امور زمانی نیز خواه به‌صورت استصحاب اصل وجود، یعنی به‌صورت مفاد کان تامه و چه به‌صورت مفاد کان ناقصه صحیح است و ایراد مثبت بودن این اصل نیز موجه نیست. در تکالیف یا تعهدات مقید به زمان نیز، اگر زمان قید وجوب نباشد، می‌توان استصحاب کرد، اما اگر زمان قید واجب باشد، با بررسی حالت‌های گوناگون، این نتیجه حاصل می‌شود که به دلیل مثبت بودن، استصحاب روا نیست.
نویسنده : محمد علی خورسندیاناین مقاله با روش تحلیل اصولی، به اندیشه‌ورزی های اصولیان امامیه در باب این سؤال می‌پردازد که آیا استصحاب در سه قلمرو زمان، امور زمانی و مقیدات به زمان جریان می‌یابد؟ در مورد استصحاب در خود زمان، پس از بررسی نظریات، اشکالِ عدم شک در بقا و نیز عدم وحدت متیقن و مشکوک در این استصحاب پاسخ داده می‌شود و در نهایت ثابت می‌شود که استصحاب مورد بحث، به‌دلیل وجود پیوستگی عرفی میان متیقن و مشکوک، واجد شرایط صحت است. به‌همین ترتیب، استصحاب در امور زمانی نیز خواه به‌صورت استصحاب اصل وجود، یعنی به‌صورت مفاد کان تامه و چه به‌صورت مفاد کان ناقصه صحیح است و ایراد مثبت بودن این اصل نیز موجه نیست. در تکالیف یا تعهدات مقید به زمان نیز، اگر زمان قید وجوب نباشد، می‌توان استصحاب کرد، اما اگر زمان قید واجب باشد، با بررسی حالت‌های گوناگون، این نتیجه حاصل می‌شود که به دلیل مثبت بودن، استصحاب روا نیست.
تعداد صفحه : 27
مشخصات فایل : 343KB / PDF
قیمت : رایگان
