ارتشای مقامهای عمومی و دادن رشوه به آنها در آیینه قوانین داخلی و کنواسیون مریدا

چکیده
    رشا و ارتشا از مهم ترین مصادیق جرایم فساد محسوب می‌شوند تا جایی که کنوانسیون ملل متحد برای مبارزه با فساد، دادن رشوه به مقامهای عمومی و ارتشای آنها را نخستین مصداق فساد تلقی کرده و از کشورهای عضو خواسته تا آن را در قوانین داخلی خود جرم‌انگاری کنند. این جرایم که در لسان حقوقی معمولاً از زمرة جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی محسوب می‌شوند؛ باعث می‌شوند تا اعتماد مردم نسبت به دستگاه‌های دولتی سلب شود و روند سالم امور دولتی آسیب دیده و افرادی با سوءاستفاده امتیازاتی را برای خود کسب کنند که استحقاق آن را ندارند. در این مقاله، عناصر تشکیل‌دهندة این جرایم در قوانین داخلی و کنوانسیون ملل متحد برای مبارزه با فساد بررسی و با هم مقایسه می‌شوند. همچنین پاسخهای کیفری ناظر به این جرایم بررسی و ایرادات تقنینی این حوزه شناسایی و برای رفع آنها پیشنهادهایی ارائه می‌گردد.