اثر گلوموس موسه‌ و تنش کم‌آبی بر رشد و تغییرات آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان ریشة مرکبات

چکیده
   آزمایشی گلخانه‌‌ای، به‌صورت فاکتوریل، در قالب طرح پایة کاملاً تصادفی، به‌منظور بررسی اثر قارچ‌های میکوریز ‌آربسکولار بر رشد و تغییرات آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان ریشة گیاهان رافلمون و نارنج انجام شد. فاکتور‌های استفاده‌شده شامل قارچ میکوریز آربسکولار در دو سطح، شامل قارچ گلوموس موسه و شاهد بدون قارچ، و تنش کم‌آبی در چهار سطح، شامل دور‌های آبیار‌ی 2 و 4 و 6 و 8 روز، بود. با افزایش تنش کم‌آبی، عملکرد مادة خشک اندام هوایی و ریشه کاهش‌ یافت و فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربیک پراکسیداز در ریشه بیشتر شد. در هر دو پایه عملکرد مادة خشک اندام هوایی و ریشه و فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربیک پراکسیداز ریشه در تیمارهای دارای قارچ نسبت به تیمارهای بدون قارچ، در هر دو شرایط بدون تنش و با تنش کم‌آبی، بیشتر بود. در تیمارهای قارچی با افزایش تنش کم‌آبی درصد کلنیزاسیون ریشه (تا چهل درصد) کاهش یافت.