اثر هیدروژن پراکسید و منابع آهن در پالایش خاک‌های آلوده به نفت (کروزن) با استفاده از روش شیمیایی فنتون

چکیده
    این مطالعه با هدف بررسی تأثیر مقادیر مختلف هیدروژن پراکسید و تیمارهای مختلف آهن در پالایش خاک‌های آلوده به نفت با استفاده از روش شیمیایی فنتون صورت پذیرفت. بدین منظور 10 نمونه خاک از اطراف پالایشگاه نفت تهران برداشته و پس از آماده‌سازی با دو سطح 10 و 20 درصد از نفت (کروزن) در سه تکرار آلوده شد. خاک‌‌ها پس از رسیدن به شرایط تعادل با استفاده از روش شیمیایی فنتون و با اعمال مقادیر  (H₁)0_/006،  (H₂)0_/009،  (H₃)0_/012،  (H₄)0_/018،  (H₅)0/059، (H₆) 0_/088 اکی‌والان از هیدروژن پراکسید به 20 گرم نمونه تیمار شدند. همچنین بر اساس واکنش فنتون از آهن به‌مثابة کاتالیزور در سه حالت بدون افزودن آهن (F₁)، سکوسترین [EDDHA-Na-Fe] به‌منزلة منبع آهن آلی (F₂)، و فروسولفات به‌منزلة منبع آهن معدنی (F₃) استفاده شد. قالب آماری آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایة طرح کاملاً تصادفی بود. نتایج تجزیة واریانس نشان داد اختلاف معناداری بین مقادیر پراکسید هیدروژن مصرفی، سطح آلودگی، نوع خاک، و منبع آهن با میزان حذف نفت از خاک وجود دارد (P<0.01). نتایج نشان داد در همة نمونه‌ها و سطوح پراکسید هیدروژن، راندمان پالایش در تیمار 10 درصد آلودگی بیشتر از تیمار 20 درصد است (p≤0.1). بالاترین راندمان پالایش در سطح آلودگی 10 درصد مربوط به تیمار H₆F₃ (90_/72%) و در سطح آلودگی 20 درصد مربوط به تیمار H₆F₂ (24_/87%) و کمترین راندمان پالایش در هر دو سطح آلودگی در تیمار H₁F₁ (برای تیمار 10% و 20% به‌ترتیب 54/96% و 41_/91%) رخ داد. هبستگی منفی و معناداری بین درصد رس، کربنات کلسیم معادل، و pH با درصد پالایش در هر دو سطح 10 و 20 درصد آلودگی مشاهده شد. در حالی که همبستگی بین درصد شن با میزان پالایش مثبت به‌دست آمد.