اثر قارچ بیمارگر حشرات، Beauveria bassiana بر واکنش تابعی و تولیدمثل زنبور پارازیتویید Aphidius matricariae Haliday (Hym.: Braconidae)
چکیده
در این تحقیق، اثر قارچ بیمارگر Beauveria bassiana (Ascomycota, Hypocreales) بر واکنش تابعی (در شرایط آزمایشگاهی) و وضعیت تولیدمثلی (در شرایط نیمهطبیعی) زنبور پارازیتوییدAphidius matricariae Haliday (Hym.:Aphidiidae) روی پورههای سن سوم شتة سبز هلو، (Sulzer) (Hem.:Aphididae) Myzus persicae، روی گیاه بادمجانبررسی شد. تجزیة دادههای تعداد شتههای پارازیتهشده در تراکمهای مختلف شامل 2، 4، 8، 16، 32، 64 نشان داد که واکنش تابعی زنبور از نوع سوم است. بیشترین کارایی زنبور پارازیتویید A. matricariae در پارازیتهکردن شتة سبز هلو در زمان نبود قارچ B. bassiana مشاهده شد. در این حالت مقدار b و Thبه ترتیب h-1 0044/0 و h 430/0 بود. مرحلة آلودگی قبلی شتة سبز هلو، بر تعداد مومیایی تولیدشده و مرگومیر شته بر اثر آلودگی به اسپور قارچ پس از 16 روز اثر معنادار داشت. بهطوری که، میانگین تعداد مومیاییهای بهدستآمده از شاهد و پارازیتهشده با زنبور A. matricariae در 24 و 72 ساعت پس از آلودگی شتهها با قارچ به ترتیب برابر با 86/2±33/14، 13/2±66/10 و 33/1±66/6 بود. این نتایج نشان داد که زمانبندی نسبی بین پدیدة پارازیتیسم و آلودگی قارچی عامل تعیینکنندهای در نتیجة نهایی رقابت است.
نویسنده : مریم راشکی؛ عزیز خرازی پاکدل؛ حسین اللهیاری؛ اصغر شیروانی؛ الهام رضوان نژاد؛ ژاک فن آلفن در این تحقیق، اثر قارچ بیمارگر Beauveria bassiana (Ascomycota, Hypocreales) بر واکنش تابعی (در شرایط آزمایشگاهی) و وضعیت تولیدمثلی (در شرایط نیمهطبیعی) زنبور پارازیتوییدAphidius matricariae Haliday (Hym.:Aphidiidae) روی پورههای سن سوم شتة سبز هلو، (Sulzer) (Hem.:Aphididae) Myzus persicae، روی گیاه بادمجانبررسی شد. تجزیة دادههای تعداد شتههای پارازیتهشده در تراکمهای مختلف شامل 2، 4، 8، 16، 32، 64 نشان داد که واکنش تابعی زنبور از نوع سوم است. بیشترین کارایی زنبور پارازیتویید A. matricariae در پارازیتهکردن شتة سبز هلو در زمان نبود قارچ B. bassiana مشاهده شد. در این حالت مقدار b و Thبه ترتیب h-1 0044/0 و h 430/0 بود. مرحلة آلودگی قبلی شتة سبز هلو، بر تعداد مومیایی تولیدشده و مرگومیر شته بر اثر آلودگی به اسپور قارچ پس از 16 روز اثر معنادار داشت. بهطوری که، میانگین تعداد مومیاییهای بهدستآمده از شاهد و پارازیتهشده با زنبور A. matricariae در 24 و 72 ساعت پس از آلودگی شتهها با قارچ به ترتیب برابر با 86/2±33/14، 13/2±66/10 و 33/1±66/6 بود. این نتایج نشان داد که زمانبندی نسبی بین پدیدة پارازیتیسم و آلودگی قارچی عامل تعیینکنندهای در نتیجة نهایی رقابت است.
تعداد صفحه : 10
مشخصات فایل : 292KB / PDF
قیمت : رایگان