اثر سطوح مختلف پروتئین جیره غذایی و زمان غذادهی بر تولید آلاینده‌های نیتروژنی در یک سازگان نیمه‌بسته پرورش ماهی قزل‌آلای‌رنگین‌‌کمان (Oncorhynchus mykiss

چکیده
    در این آزمایش اثر کاهش درصد پروتئین جیره در یک وعده غذایی بر تولید آلاینده‌های نیتروژنی توسط ماهی قزل‌آلای‌رنگین‌کمان در یک سازگان نیمه‌بسته مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس جیره غذایی (آ) با سطح پروتئین 5/41 درصد و جیره غذایی (ب) با سطح پروتئین 5/36 درصد فرموله و در دو وعده غذایی صبح و عصر، در قالب چهار تیمار غذایی به ماهیان ارائه شد. تیمار 1 (آ،آ)، در هر دو وعده غذایی جیره غذایی (آ) را دریافت کرد، تیمار 2 (آ،ب)، در وعده غذایی صبح جیره غذایی (آ) و در وعده غذایی عصر جیره غذایی (ب) و تیمار 3 (ب،آ)، در وعده غذایی صبح جیره غذایی (ب) و در وعده غذایی عصر جیره غذایی (آ) و تیمار 4 (ب،ب)، در هر دو وعده غذایی جیره غذایی (ب) را دریافت نمودند. کاهش پروتئین خام جیره غذایی از تیمار 1 به تیمار 4، با نتایج مطلوبی از نظر میزان رشد، FCR و بقاء همراه نبود اما در کاهش تولید آلاینده‌های نیتروژنی موثر بود. در کلیه تیمارها بین میزان مصرف نیتروژن و تولید آلاینده‌های نیتروژنی همبستگی معنی‌داری مشاهده شد (05/0>P ؛81/0= r). کاهش میزان پروتئین در یک وعده غذایی در تیمارهای 2 و 3، اختلاف معنی‌داری را از نظر میزان رشد و FCR با تیمار 1 نشان نداد. بااین حال تیمار 3 در مقایسه با تیمار 2 آلاینده‌های نیتروژنی کمتری تولید نمود (05/0>P)