اثر سطوح مختلف دانه ذرت و جو بر رشد و عملکرد گوساله‌های هلشتاین

چکیده
    در این پژوهش اثر سطوح مختلف دانه جو و ذرت در جیره بر رشد و عملکرد گوساله‌های هلشتاین بررسی شد. تعداد 40 رأس گوساله تازه متولد شده در قالب 5 گروه آزمایشی (در هر گروه 4 گوساله ماده و 4 گوساله نر) به مدت 105 روز مورد استفاده قرار گرفت. گروه‌های آزمایشی شامل گروه 1 یعنی جیره فاقد دانه جو (تنها حاوی دانه ذرت به عنوان غله) و گروه‌های آزمایشی 2، 3، 4 و 5 به ترتیب جیره‌های حاوی 5، 10، 15 و 20 درصد دانه جو در کل جیره بود. مقادیر ماده خشک مصرفی، تغییرات وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی با فواصل معین اندازه‌گیری شد. داده‌های به‌دست آمده در قالب داده‌های تکرار شده بر اساس رویه Mixed با در نظر گرفتن وزن اولیه به‌عنوان کواریت آنالیز گردید. مقادیر LSM برای صفات وزن نهایی بدن، کل افزایش وزن، کل ماده خشک مصرفی در طول دوره و ضریب تبدیل غذایی در تیمار شاهد (فاقد دانه جو) به ترتیب برابر 5/138، 3/97 و 3/125 کیلوگرم و 29/1 بود. جایگزینی دانه جو در جیره موجب کاهش میانگین ماده خشک مصرفی گوساله‌ها شد (05/0<P). وزن بدن در گوساله‌هایی که جیره‌های حاوی دانه جو مصرف کردند در مقایسه با گروه شاهد کمتر بود (05/0<P)، اما بین گروه‌های مصرف‌کننده جیره‌های حاوی دانه جو تفاوتی نداشت. افزایش نسبت دانه جو در جیره اثر معنی‌داری بر ضریب تبدیل غذایی نداشت. افزایش سن موجب بهبود میانگین ماده خشک مصرفی گوساله‌ها شد (05/0P<) اما این صفت تحت تأثیر جنس گوساله (نر و ماده) قرار نگرفت. وزن بدن، افزایش وزن در طول دوره و ضریب تبدیل غذایی در جنس نر در مقایسه با جنس ماده بهتر بود (05/0<P). در مجموع، جایگزینی دانه جو تا 20 درصد ماده خشک مصرفی جیره گوساله‌های هلشتاین بدون تأثیر منفی بر ضریب تبدیل غذایی امکان‌پذیر است.