اثر سرعت تجزیه پذیری منابع نشاسته بر توان تولیدی و فراسنجه های خونی گاوهای هلشتاین در اوایل دوره شیردهی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر سرعت تجزیهپذیری منابع نشاسته بر توان تولیدی گاوهای شیری هلشتاین در اوایل دوره شیردهی آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار جیره غذایی، در یک دوره 65 روزه روی20 راس گاو شیری هلشتاین سه و بیش از سه بار زایش شده با میانگین وزن 7/33 ± 586 کیلوگرم و با روزهای شیردهی 32/9 ± 15/48 انجام گردید. جیرههای آزمایشی حاوی: 1) سطح 100 درصد جو، 2) سطح 67 درصد جو و33 درصد ذرت، 3) سطح 33 درصد جو و67 درصد ذرت، 4) سطح 100 درصد ذرت به عنوان غلات بودند. جیرههای آزمایشی به طور انفرادی در سه وعده در اختیار گاوها قرارگرفتند. ماده خشک مصرفی، تولید شیر، ترکیبات شیر، کیلوگرم شیر تولیدی به ازای هرکیلوگرم ماده خشک مصرفی (بازده تولید)، متابولیتهای خون، pH مدفوع و شکمبه، تغییرات وزن بدن و امتیاز وضعیت بدنی مورد بررسی قرار گرفتند. ماده خشک مصرفی (01/0=P) تولید شیر (03/0 =P)، در گاوهای دریافتکننده جیره سه (33 درصد جو و 67 درصد ذرت) بالاترین بودند. درصد چربی شیر (001/0=P)، درصد مواد جامد بدون چربی شیر (17/0=P) و درصد لاکتوز شیر (2/0=P) در جیره یک (سطح 100 درصد جو) کمترین بودند. pH شکمبه (09/0=P) در جیره یک کمترین و در جیره چهار بیشترین بودند. غلظت گلوکز خون (018/0=P) در جیره یک کمترین مقدار را نشان داد. در مجموع نتایج نشان داد که جیره 33 درصد جو و 67 درصد ذرت موجب بهبود توان تولیدی گاوها شده است واین امر احتمالاً، به واسطه همزمانی بهینه انرژی و پروتئین برای گاوهای تغذیه شده با جیره 33 درصد جو و 67 درصد ذرت در جیرههای پس از زایش همراه با علف خشک یونجه به عنوان تنها منبع علوفه میباشد.
نویسنده : حمید امانلو، بهزاد علیزاده، محمد حسین شهیر، طاهره امیر آبادی فراهانیبه منظور بررسی تأثیر سرعت تجزیهپذیری منابع نشاسته بر توان تولیدی گاوهای شیری هلشتاین در اوایل دوره شیردهی آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار جیره غذایی، در یک دوره 65 روزه روی20 راس گاو شیری هلشتاین سه و بیش از سه بار زایش شده با میانگین وزن 7/33 ± 586 کیلوگرم و با روزهای شیردهی 32/9 ± 15/48 انجام گردید. جیرههای آزمایشی حاوی: 1) سطح 100 درصد جو، 2) سطح 67 درصد جو و33 درصد ذرت، 3) سطح 33 درصد جو و67 درصد ذرت، 4) سطح 100 درصد ذرت به عنوان غلات بودند. جیرههای آزمایشی به طور انفرادی در سه وعده در اختیار گاوها قرارگرفتند. ماده خشک مصرفی، تولید شیر، ترکیبات شیر، کیلوگرم شیر تولیدی به ازای هرکیلوگرم ماده خشک مصرفی (بازده تولید)، متابولیتهای خون، pH مدفوع و شکمبه، تغییرات وزن بدن و امتیاز وضعیت بدنی مورد بررسی قرار گرفتند. ماده خشک مصرفی (01/0=P) تولید شیر (03/0 =P)، در گاوهای دریافتکننده جیره سه (33 درصد جو و 67 درصد ذرت) بالاترین بودند. درصد چربی شیر (001/0=P)، درصد مواد جامد بدون چربی شیر (17/0=P) و درصد لاکتوز شیر (2/0=P) در جیره یک (سطح 100 درصد جو) کمترین بودند. pH شکمبه (09/0=P) در جیره یک کمترین و در جیره چهار بیشترین بودند. غلظت گلوکز خون (018/0=P) در جیره یک کمترین مقدار را نشان داد. در مجموع نتایج نشان داد که جیره 33 درصد جو و 67 درصد ذرت موجب بهبود توان تولیدی گاوها شده است واین امر احتمالاً، به واسطه همزمانی بهینه انرژی و پروتئین برای گاوهای تغذیه شده با جیره 33 درصد جو و 67 درصد ذرت در جیرههای پس از زایش همراه با علف خشک یونجه به عنوان تنها منبع علوفه میباشد.
تعداد صفحه : 13
مشخصات فایل : 287KB / PDF
قیمت : رایگان