اثر روش و مدت پروار بر رشد و ترکیب لاشه بره‌ های نر لری‌ بختیاری

چکیده
    به منظور بررسی روش پروار و مدت آن بر رشد و ترکیب لاشه، از 60 رأس برة نر لری‌بختیاری در یک آزمایش فاکتوریل و در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با دو عامل روش پروار (پروار بعد از شیرگیری و چرا در مرتع و سپس پروار) و مدت پروار (در سه سطح 75، 90 و 105 روز) استفاده شد. بره‌ها در سن 5 ± 90 روزگی شیرگیری شدند. بره‌های روش پروار بعد از شیرگیری (1) و روش چرا در مرتع و سپس پروار (2) به طور تصادفی به سه گروه 75، 90 و 105 روز پروار تقسیم و در قفس‌های انفرادی قرار گرفتند. در پایان دورة پروار، نیمی از بره‌های هر مدت پروار به طور تصادفی کشتار و تجزیه فیزیکی لاشه شدند. نتایج نشان داد، وزن نهایی (23/61 در برابر 34/62 کیلوگرم)، افزایش وزن روزانه (3/198 در برابر 2/209 گرم) و ضریب تبدیل غذایی (5/8 در برابر 31/9) دورة پروار بره‌های دو روش پروار تفاوت معنی‌داری نداشتند (05/0 >P ). در حالی‌که میزان خوراک مصرفی بره‌های روش پروار 2 به طور مشخصی (05/0 <P ) بیشتر بود.